มนุษย์ต่างปรารถนาความสุข แต่ทว่าบางครั้งก็ยังไม่เข้าใจโดยแท้ว่าความสุขนั้น คือสิ่งใดแน่
บ้างมีความคิดว่า ถ้าเรามีเงินทองมากพอเราจะมีความสุข แต่ความจริงเงินทองนั้นเป็นเพียงเครื่องประกอบในการดำรงชีวิตที่ให้แค่ความสะดวกสบายกับมนุษย์มากกว่า
เพียงแค่เราอาจจะไม่เคยเห็นคนที่มีเงินทองมากแต่หาความสุขในชีวิตไม่ได้เลยครอบครัวแตกแยก นั่งกินข้าวคนเดียวในบ้านหลังใหญ่
ความสุขของความเป็นมนุษย์แท้จริงเกิดจากความสบายใจ เกิดจากความสุขใจล้วนๆ มิได้เกี่ยวกับปัจจัยอื่นใดเลย บางคนชีวิตเขามีเงินทองน้อย แต่ทว่ากลับมีความสุขด้วยซ้ำ สุขมากกว่าคนที่มีความสะดวกสบายเพราะมีเงิน
การที่มีความสุข และ เป็นสุขแท้ๆ นั้นเป็นบุญของชีวิตเขาผู้นั้นอย่างแท้จริง เพราะความสุขต้องเริ่มต้นที่ใจ นี่เป็นประโยคที่ใครต่อใครมักเคยได้ยินและได้ฟังมานาน
แต่อาจยังคิดไม่ออกว่า แล้วต้องทำอย่างไรให้เกิดความสุขใจที่เกิดขึ้นเพราะใจได้
ความสุขใจที่จะเกิดขึ้นมาได้ ต้องเริ่มมาจาก "ความเรียบง่ายไม่ซับซ้อน"
ถ้าเราทำชีวิตของเราให้เรียบง่ายไม่ซับซ้อน อยู่กับวันเวลาในปัจจุบันได้ เราย่อมมีความสุข เราย่อมพบสิ่งที่สวยงามที่ซ้อนเร้นในรอยซอกของหัวใจของเราด้วยธรรมชาติแห่งความเรียบง่าย
แน่ล่ะในความเป็นมนุษย์ของเราไม่ว่าจะความโลภ ความโกรธ ความหลง เราต้องมีกันทุกคนเพราะเรามนุษย์ เพียงแต่เราอาจจะต้องดูแลความโลภโกรธหลงของเรานี้ให้พอเหมาะกับความจริงแบบเรียบง่ายและมีความสมดุลกับชีวิต
อาจกล่าวได้ว่า ทุกคนมีสิทธิที่จะมีความโลภโกรธหลงได้แต่ทว่าบริหารให้ดี ดูแลให้ดีที่สำคัญไม่ปล่อยให้มาทำร้ายใจเราจนเป็นทุกข์มากเกินไป
ทุกคนไม่มีใครมีชีวิตที่ขาวสะอาด ต่างก็มีสีเทาอยู่ในชีวิตทั้งนั้น แต่เทาเรื่องอะไรด้านไหนแค่นั้นเอง
เพียงแค่เรามีสติมากพออยู่กับปัจจุบันที่เรียบง่ายไม่ซับซ้อนได้ความสุขก็ย่อมเกิดขึ้นมาได้ง่ายเช่นกัน
รวมความได้ว่า ความสุขต้องเกิดขึ้นจากใจล้วนๆไม่เกี่ยวเนื่องกับวัตถุสิ่งของใดๆ ต้องเกิดจากความเรียบง่ายไม่ซับซ้อน แล้วสุขทั้งปวงจะเกิดขึ้น
ท่องไว้เป็นคาถาประจำใจเลยก็ได้ว่า "เรียบง่ายไม่ซับซ้อน"
นี่เป็นเส้นทางหรือมรรคาแห่งความสุขโดยแท้จริง