เปิดบันทึก“อาสาสมัคร”ช่วยงาน“รพ.สนามธรรมศาสตร์” เศร้าปิดศูนย์ฉีดวัคซีน 24 ก.ค.นี้
เปิดบันทึก 15 ข้อ “อาสาสมัคร”ช่วยงาน “รพ.สนามธรรมศาสตร์” ครบ 100 วัน ส่งจดหมายถึงแม่ เล่าความอัดอั้น เศร้าจะปิดศูนย์วัคซีน 24 ก.ค.นี้ คนอย่างน้อย 50,000 คน ที่ลงทะเบียนจอง Astra จะถูกเลื่อนแบบไม่กำหนด แล้วพวกเขาจะทำอย่างไร
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า วันนี้(19 ก.ค.64) อาสาสมัครซึ่งเข้าช่วยงานดูแลผู้ป่วยโควิด-19 ที่โรงบาลสนามธรรมศาสตร์ ครบ 100 วัน ได้เขียนจดหมายถึงแม่ ระบุว่า
จดหมายถึงเเม่ ..จากเด็กป่าพะยอม
กราบเท้าคุณแม่ยุพา ป่าพะยอม ที่เคารพ วันนี้ลูกบ่าวทำงานอาสาที่โรงบาล’สนามธรรมศาสตร์ ครบ 100 วัน พอดี ลูกอยากเล่าความเรื่องจริง 15 ข้อ ให้แม่ฟัง เเม่จ๋า แม่กอดลูกไว้หน่อยนะเเม่นะ
1.แม่จ๋า วันนี้ เป็น วันจันทร์ที่ 19 กรกฎาคม 2564 โรงพยาบาลสนามธรรมศาสตร์ เปิดมาครบ 100 วันพอดีแม่ เราต้องบันทึกไว้หน่อยครับ
2.เเม่รู้มั้ย ตอนนี้ มีแพทย์ พยาบาล เจ้าหน้าที่ รพ.ธรรมศาสตร์ฯ ติดเชื้อโควิดสะสมไป อยู่ 72 ราย หัวหน้าทีมเเพทย์พยาบาล ติดกันคนด่านหน้าท้อแท้สิเนหวัง เเล้วเเม่จ๋า ทำไมวัคซีนชิโนเเว็คที่เราฉีดไปมันดูเหมือนไม่ดีพอเลยแม่
3.แม่ครับ ตอนนี้ ห้องไอซียูที่โรงบาลธรรมศาสตร์ เต็มทั้งหมด ไม่สามารถรับใครได้อีก ลูกเห็นคนตายจนล้นห้องดับจิต ต้องเช่าตู้เย็นคอนเทนเนอร์มาเก็บศพแล้วครับแม่ ลูกผวาทุกคืนแม่จ๋า
4.แม่รู้จัก เตียง Negative pressure ที่จะรับผู้ป่วยใส่ท่อต่าง ๆ ที่ รพ.มธ. ลูก มีอยู่ 19 เตียง ตอนนี้ มีผู้ป่วยครองเต็มทุกเตียง ไม่สามารถรับใครได้อีกแล้วครับแม่
5.แม่ครับ ผู้ป่วยวิกฤตที่ต้องใช้ เครื่องช่วยหายใจแบบความเเรงสูง (Hi-flowออกซิเจน) ตอนนี้ครองเตียง เต็มทั้ง 32 เตียง คนที่รอใช้เขาอาจจะรอไม่ไหวลาโลกไปก่อนก็เป็นได้ครับแม่ อุปกรณ์เราไม่พอแล้วครับ
6.แม่รู้มั้ยครับ ถ้าผู้ป่วยมีอาการเลวร้ายลง และต้องใส่ท่อต่าง ๆ หมอจะไม่สามารถดำเนินการให้ได้อีกแล้วนะเเม่ เพราะไม่มีเตียงวิกฤตที่ใส่ท่อเหลืออีกแล้ว ลูกเห็นคนทรมาณ ลูกเห็นความเจ็บของเพื่อน ๆ ครับแม่
7.แม่ครับ ศักยภาพของโรงพยาบาลธรรมศาสตร์ฯ ได้ช่วยคนอื่นอย่างสุดความสามารถที่สุดแล้วครับ มีคนขอให้ลูกช่วยหาเตียง ลูกได้เเต่ร้องไห้กับพวกเขา ลูกทำได้เเค่ปลอบโยน ให้กำลังใจพวกเขา กอดพวกเอาทางโทรศัพท์ครับและลูกหาให้ใครไม่ได้อีกแล้วครับแม่ ฮือฮือ
8.แม่จ๋าเเล้วเรื่องฉีดวัคซีนอีก ตอนนี้ตัววัคซีน Astraของธรรมศาสตร์ ก็จะหมดเเล้วนะครับ เห็นว่าปิดศูนย์วัคซีนที่ยิม 4 มธ.ศูนย์รังสิต ตั้งแต่ 24 ก.ค. 64 เป็นต้นไป ครับแม่
9.แม่ครับ ลูกเศร้ามากเลยครับ เพราะจะ มีคนอย่างน้อย 50,000 คน ที่ลงทะเบียนจอง Astra ไว้ที่ธรรมศาสตร์ จะถูกเลื่อนแบบไม่มีวันกำหนด แล้วพวกเขาจะทำอย่างไรครับแม่
10.เมื่อวาน ครูของลูก ผู้บริหาร รพ.ธรรมศาสตร์ น่ะเเม่ เขา เขียนบทความ ในสื่อ ขอร้อง-อ้อนวอน ให้รัฐบาลใช้อำนาจที่มีตามกฎหมาย จำกัดการส่งออกAstra ว่าให้ส่งเพียงบางส่วนก็พอ เเละเขาเรียกร้องให้รัฐนำส่วนหนึ่ง(ส่วนมาก) มาฉีดให้คนไทยที่เสียภาษีบ้าง จนตอนนี้รัฐบาลก็นิ่งเงียบ เหมือนอาจารย์เขาคุยกับกำเเพงน่ะเเม่ ไม่มีคำตอบใดใด เขาจะคิดถึงใจคนไทยบ้างมั้ยครับแม่ ลูกแค้นใจ ลูกรู้สึกท้อแท้แล้วครับ
11.แม่จ๋า แม่รู้มั้ย ลูกเสียใจที่สุดที่ตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไป โรงพยาบาลสนามธรรมศาสตร์ จะไม่สามารถรับผู้ป่วยโควิดจากโรงพยาบาลอื่นๆเข้ามาดูแลรักษาได้อีกแล้วนะเเม่ มันเต็มเเล้วครับ
12.ตอนนี้ รพ.สนาม มธ. ที่ลูกทำงานอยู่ รับผู้ป่วยโควิดไว้ดูแลถึง 400 คนแล้ว ทั้งยังมีบุคลากรทางการแพทย์ของโรงพยาบาลธรรมศาสตร์เอง ต้องเข้ารับการกักตัวมากกว่า 30 คน
13.ในโรงพยาบาลสนามในขณะนี้ การกักตัวเคสผู้สงสัยว่าจะติดโควิด จำเป็นต้องใช้ห้องแยกเฉพาะ และไม่สามารถให้อยู่กันสองคนในห้องเดียวกันได้อีกแล้ว นั่นหมายความว่าศักยภาพในเรื่องเตียงทั้งหมดของโรงพยาบาลสนามได้ถูกใช้ไปเต็มกำลังแล้วครับแม่
14.แม่ครับ ทางออกตอนนี้ คือรพ.ธรรมศาสตร์ เขาเปิด โครงการรักษาผู้ป่วยที่บ้านหรือ Home Isolation ซึ่งวันนี้เขารับผู้ป่วยเข้าไปดูแลสะสมได้เกือบ 300 คนแล้ว แม่ และคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เพราะคนติดเป็นหมื่นไม่ลดลงเลยครับ
15.เพื่อนๆ ที่เป็นหมอ พยาบาล เขาพูดกันว่า รัฐบาลจะไม่มีปัญญาและความสามารถมากพอ ที่จะหาวัคซีนมาฉีดเพื่อสร้างภูมิคุ้มกันหมู่ สำหรับคนอีกมากกว่า 50 ล้านคนได้เพียงพอและทันการณ์ ในเดือนที่วิกฤติมากที่สุดนี้น่ะครับแม่ ลูกจึงเล่าความอัดอั้นให้แม่ฟังครับ
ลูกฟังเรื่องจริงพวกนี้มาจากครูของลูก ผู้ที่เสียสละมากกว่าลูก และไม่เคยท้อแท้สิ้นหวัง
แม่ครับ ลูกฝากกราบเท้าพ่อ ฝากคิดถึงน้องชาย น้องสะใภ้ด้วยนะครับ ฝากให้เขาล้างมือ สวมแมส รักษาระยะห่าง อย่าไปชุมนุมชน แม่เองก็ต้องเป็นหลักให้ลูก ต้องรักษาสุขภาพนะครับแม่
ถ้าลูกไม่ตายในสนามรบครั้งนี้ เราคงได้กอด ได้กินข้าวกัน ได้เที่ยว ได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
แต่หากลูกไม่รอด ลูกก็ภูมิใจว่าครั้งหนึ่ง ลูกได้ยืนหยัดช่วยเพื่อนมนุษย์ ลูกได้ร่วมทุกข์และเจ็บปวดกับพวกเขา
ลูกได้ต่อสู้เเละเผชิญกับความโหดร้ายของโรคระบาดเเละความอัปยศชั่วชาติของคนคดโกงที่แดกดื่มได้แม้กระทั่งเลือดเนื้อและชีวิตของประชาชนตาดำดำ
ลูกไม่เคยอยากเครียด ลูกอยากร้องเพลงกับครอบครัวของเราด้วยซ้ำ เเต่แม่จ๋าลูกไม่ไหวและสุดกลั้นแล้วจริงๆ แม่กอดลูกไว้หน่อยนะครับ
กราบเท้าแม่-พ่อ ผู้บังเกิดเกล้า
ลูกบ่าวป๊อ ชัยยุทธ ถาวรานุรักษ์
19 ก.ค.64