วันที่ 13 มกราคม 2566 เจ้าพระคุณ สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ประทานพระคติธรรม เนื่องในวันเด็กแห่งชาติ พุทธศักราช 2566 ความว่า
เด็กและเยาวชน คือ อนาคตของสังคมไทย ซึ่งจะเติบโตมาแทนที่ผู้ใหญ่ผู้กำลังร่วงโรยสู่วัยชราในไม่ช้า ถ้าเด็กและเยาวชนเป็นผู้มีสติปัญญาไม่เฉียบแหลม มีสุขภาพร่างกาย และสุขภาพจิตใจอ่อนแอ ย่อมไม่อาจทำหน้าที่รับภาระของชาติบ้านเมืองในอนาคตได้อย่างเต็มกำลังความสามารถ การกระทำตนให้ห่างพ้น จากภยันตราย ที่อาจบั่นทอนสุขภาวะ จึงเป็นหน้าที่สำคัญของเด็ก ๆ ทุกคน
รวมทั้ง ผู้ใหญ่ผู้มีหน้าที่รับผิดชอบต่อเด็ก ก็ต้องบริหารจัดการสิ่งแวดล้อม สภาพสังคม และกฎเกณฑ์ต่าง ๆ ให้เอื้ออำนวยต่อสุขภาวะของเด็กและเยาวชนด้วย
หนึ่งในอบายมุขประการต้น ซึ่งสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงย้ำเตือนไว้ให้ผู้คนทุกชั้นวัย จงพาตัวหลีกร้างให้ห่างไกล อย่าได้คิดพอใจจะข้องแวะหรือเห็นว่า เป็นเรื่องโก้เก๋ดีงาม ได้แก่ การเสพสุรา ของมึนเมา และยาเสพติด ซึ่งมีโทษร้ายแรงถึง 6 ประการ
กล่าวคือ ทำให้เกิดความเสื่อมทรัพย์ 1 ก่อการทะเลาะวิวาท 1 เป็นบ่อเกิดแห่งโรค 1 เป็นเหตุเสื่อมเสียชื่อเสียง 1 เป็นเหตุไม่รู้จักละอาย 1 บั่นทอนกำลังปัญญา 1 เพราะฉะนั้น เด็กและเยาวชนทุกคนจงตระหนักในโทษภัยของสุรา ของมึนเมา และยาเสพติดทุกชนิด
อย่าเห็นว่าลองเพียงเล็กน้อยไม่เป็นไร หรือสิ่งเสพติดชนิดนั้นไม่มีโทษ สิ่งมึนเมาชนิดนี้ไม่เป็นภัยสักเท่าไร อุปมาสะเก็ดไฟเพียงน้อย อาจติดลุกลามไหม้บ้านเรือนจนพินาศหมดสิ้นได้ฉันใด สุรายาเมาหรือสิ่งเสพติดเพียงน้อย ก็อาจก่อความวิบัติอย่างใหญ่หลวงแก่ชีวิตได้ฉันนั้น
ขอให้เด็กและเยาวชน รวมทั้งผู้มีหน้าที่เกี่ยวข้องในการเลี้ยงดูประคับประคองเด็กและเยาวชน มีกำลังใจที่จะอบรมพัฒนาตนเองให้ถึงพร้อมด้วยสติสัมปชัญญะ ขอจงเร่งเพิ่มพูนคุณลักษณะความเป็นผู้คุณธรรมจริยธรรม เพื่อนำพาความเจริญก้าวหน้ามาสู่ตน ชุมชน และประเทศชาติอันเป็นรักยิ่งของเราทุกคน เทอญ.