Social Distancing เป็นหนึ่งในมาตรการเว้นระยะห่างทางสังคม WHO แนะว่า จะช่วยลดความเสี่ยงในการติดเชื้อ และเป็นมาตรการหนึ่งที่จะช่วยชะลอการแพร่ระบาดในวงกว้าง
Social Distancing หรือ การเว้นระยะห่างทางสังคม คืออะไร
มหาวิทยาลัยจอห์นสฮอพกินส์ และศูนย์ควบคุมโรคของสหรัฐฯ อธิบายว่า Social Distancing หรือ การเว้นระยะห่างทางสังคม เป็นการปฏิบัติตัวทางสาธารณสุขเพื่อป้องกันไม่ให้คนป่วยเข้าใกล้คนที่มีสุขภาพดี เพื่อลดโอกาสในการแพร่เชื้อ นอกจากแนะนำให้อยู่ห่างคนอื่นเป็นระยะอย่างน้อย 2 เมตร ยังควรยกเลิกกิจกรรมที่ทำเป็นกลุ่ม หรือกิจกรรมที่ทำในพื้นที่ปิด และควรหลีกเลี่ยงสถานที่ที่มีคนพลุกพล่าน
ในขณะที่โควิด-19 กำลังระบาด เป้าหมายของ การเว้นระยะห่างทางสังคม คือ การชะลอการระบาด เพื่อลดโอกาสการติดเชื้อของกลุ่มเสี่ยงและคนทำงานด้านบริการสุขภาพ ถ้าทำได้อย่างมีประสิทธิภาพ อัตราผู้ติดเชื้อจะน้อยลง ดังนั้นคนที่เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาล และการใช้เครื่องช่วยหายใจก็จะน้อยลง
ควรปฏิบัติตัวอย่างไร
นอกจากทิ้งระยะห่างจากคนอื่นอย่างน้อย 2 เมตร ควรหลีกเลี่ยงการรวมตัวของคนหมู่มาก และนั่นหมายถึง ไม่กอด ไม่จับมือคนอื่น (ซึ่งข้อนี้ ไทยเราส่วนใหญ่ ไม่น่ามีปัญหา) และแน่นอน อยู่ให้ห่างโดยเฉพาะใครที่ดูเหมือนมีอาการป่วย
นอกจากการอยู่ห่างกับคนอื่นแล้ว การล้างมือด้วยวิธีที่ถูกต้องก็เป็นเรื่องสำคัญ ไม่ใช่แค่เป็นการป้องกันตัวคุณเอง แต่เป้นการป้องกันคนรอบตัวด้วย เพราะไวรัสสามารถติดต่อกันได้ โดยที่ผู้ติดเชื้อไม่มีอาการ ดังนั้น ยากมากที่จะมองด้วยตาเปล่าแล้วบอกว่าใครติดเชื้อหรือไม่
อย่ารอให้พบผู้ติดเชื้อในชุมชนก่อนแล้วจึงค่อยเปลี่ยนพฤติกรรม หมั่นล้างมือบ่อยๆ ก่อนทานอาหาร ก่อนสังคมกับคนที่อยู่ในกลุ่มเสี่ยง ซึ่งรวมถึงผู้สูงอายุ และผู้ที่มีโรคประจำตัวเรื้อรัง
สิ่งที่องค์กรต่างๆ ทำได้คือ
การทิ้งระยะห่างทางสังคม ได้ผลจริงหรือ
ผู้เชี่ยวชาญยกตัวอย่างการระบาดของ ไข้หวัดสเปน เมื่อปี 1918 เมืองที่เริ่มมาตรการแทรกแซงชุมชนตั้งแต่เนิ่นๆ อย่างเช่น การปิดโรงเรียน และห้ามการรวมตัวในที่สาธารณะ สามารถลดอัตราการตายได้อย่างเห็นความแตกต่าง
การระบาดของเชื้อไวรัสโคโรนา 2 เมืองในจีน มีวิธีรับมือที่ต่างกัน อัตราการแพร่ระบาดจึงต่างกันไปด้วย กว่างโจวที่มีมาตรการควบคุมโรคระบาดตั้งแต่เนิ่นๆ สามารถลดจำนวนผู้ป่วยที่ต้องเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลให้ถึงจุดพีคช้าที่สุด ขณะที่เมืองอู่ฮั่นเริ่มมาตรการหลังการเริ่มระบาดแล้วหลายเดือน
วิธีอื่นที่จะช่วยลดจำกัดการแพร่เชื้อได้
Isolation (การแยกตัว, โดดเดี่ยวตัวเอง) หมายถึง การแยกตัวคนที่มีเหตุผลเชื่อได้ว่าอาจมีเชื้อ ออกจากคนอื่น เพื่อป้องกันการแพร่เชื้อ การโดดเดี่ยวตัวเองอาจเป็นไปด้วยความสมัครใจ หรือรัฐบาลสั่ง
Quarantine (การกักกันโรค) โดยทั่วไปหมายถึงการแยกคนที่เชื่อว่าอาจติดเชื้อแต่ไม่มีอาการ ออกจากคนที่ยังไม่ได้มีพฤติกรรมเสี่ยงติดเชื้อ เพื่อป้องกันการแพร่กระจายของเชื้อโรค ซึ่งผู้เชี่ยวชาญทั่วโลกแนะนำให้กักกันเป็นระยะเวลา 14-21 วัน
นอกจากนี้ ศ.ดร.นพ.ประสิทธิ์ วัฒนาภา คณะบดีคณะแพทยศาสตร์ ศิริราช กล่าวถึงการเว้นระยะห่างทางสังคมว่า ขอให้ประชาชนทุกคนอยู่บ้าน เราจะไม่เอาตัวเราไปแพร่เชื้อ หรือรับเชื้อ ถือเป็นสิ่งที่ดีที่สุด ทุกครั้งที่ออกจากบ้าน หากเรามีเชื้ออยู่ เรามีโอกาสไปแพร่เชื้อให้ผู้อื่น หากเราไม่มีเชื้ออยู่ เรามีโอกาสที่จะไปรับเชื้อแล้วกลับมาแพร่ในบ้าน การออกจากบ้านจึงเป็นความเสี่ยง หากมีความจำเป็นต้องออก เช่น ไปซื้อหาอาหาร ก็ขอให้ทำ social distancing โรคติดต่อ จะไม่ติดต่อ ถ้าเราไม่ติดต่อกัน เว้นระยะห่างระหว่างคนที่เราพูดด้วยประมาณ 2 เมตร และใส่หน้ากากเพื่อไม่ให้เกิดการรับละอองต่างๆ ที่เกิดจากการพูดคุย เพราะเราไม่มีทางรู้หรอกว่าคนๆ นั้น จะมีไวรัสอยู่หรือไม่ แต่นี่คือวิธีการป้องกันที่ดีที่สุด
สถานการณ์โควิด-19 ตอนนี้รัฐบาลได้ออกมาตรการคลายล็อกดาวน์เพิ่มเติมมากยิ่งขึ้น ฉะนั้น อย่าการ์ดตก ให้รักษาระยะห่างทางสังคม ไม่ไปในที่พลุกพล่าน หมั่นล้างมือบ่อยๆ จะเป็นล้างด้วยสบู่ เจลแอลกอฮอล์ หรือแม้แต่ สเปรย์แอลกอฮอล์ก็ได้ และอย่าลืมสวมหน้ากากอนามัยทุกครั้งเมื่อออกจากบ้าน รวมถึงไปที่ใดก็ตาม อย่าลืมเช็กอินและเช็กเอาท์เว็บไซต์ ไทยชนะ ด้วย เป็นการรับผิดชอบต่อสังคม ตนเอง และผู้อื่น เราต้องช่วยกันเพื่อไม่ให้เกิดการระบาดระลอก 2 ขึ้น