9 ขีปนาวุธของอิหร่าน โจมตีฐานทัพอิสราเอล-สหรัฐฯ ในตะวันออกกลางได้
อิหร่านถือเป็นมหาอำนาจด้านขีปนาวุธในตะวันออกกลาง โดยมีโครงการขีปนาวุธที่พัฒนาไปอย่างก้าวกระโดด มาดู 9 ขีปนาวุธล่าสุดของอิหร่านที่มีความสามารถในการโจมตีฐานทัพทหารของอิสราเอลและสหรัฐฯ ในภูมิภาคนี้
"อิหร่าน" มีขีปนาวุธใหม่ทำให้เกิดความกังวลในหมู่มหาอำนาจในภูมิภาค โดยเฉพาะอิสราเอล ซึ่งอยู่ในรัศมีของขีปนาวุธเหล่านี้
อิหร่านขู่โจมตีอิสราเอล หลังเหตุโจมตีสถานกงสุลอิหร่านในเมืองดามัสกัสของซีเรีย คร่าชีวิตชาวอิหร่านไปหลายคน รวมถึงนายพลสองคนด้วย ทั้งอิสราเอลและสหรัฐฯ ต่างตื่นตัวต่อการโจมตีของอิหร่านที่ฐานทัพสำคัญในภูมิภาคนี้
เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ประธานาธิบดีโจ ไบเดน ของสหรัฐฯ กล่าวว่า อิหร่านจะโจมตีอิสราเอลในอีก 48 ชั่วโมงข้างหน้า ขณะที่เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว อิหร่านเปิดเผยขีปนาวุธหลายลูกที่สามารถข้ามทะเลแดงและโจมตีเมืองสำคัญต่างๆ ในอิสราเอลและฐานทัพสหรัฐฯ ในตะวันออกกลางได้
ในที่สุดเมื่อคืนวันที่ 13 เมษายน 2567 อิหร่าน เปิดฉากโจมตีอิสราเอล ด้วยโดรน-ขีปนาวุธเข้าใส่กว่า 200 ลูก ในหลายทิศทาง
ความขัดแย้งที่กำลังดำเนินอยู่ระหว่างอิสราเอล สหรัฐฯ อิหร่าน และพันธมิตรระดับภูมิภาคในเลบานอน อิรัก ซีเรีย และเยเมน ยังคงเพิ่มความตึงเครียดในตะวันออกกลาง สงครามฉนวนกาซาเมื่อเร็วๆ นี้ซึ่งเกิดจากการโจมตีอิสราเอลของกลุ่มฮามาสเมื่อวันที่ 7 ตุลาคม ปีที่แล้ว ส่งผลให้มีพลเรือนบาดเจ็บล้มตายจำนวนมากและถูกจับเป็นตัวประกัน แม้ว่าอิหร่านจะปฏิเสธการรู้เห็นก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการโจมตีดังกล่าว แต่ก็มีท่าทีสนับสนุนและชื่นชมการโจมตีดังกล่าวอย่างเปิดเผย
สำนักข่าวของอิหร่าน เช่น ISNA ได้จัดแสดงคลังแสงของประเทศ ซึ่งรวมถึง 9 ขีปนาวุธ ที่สามารถโจมตีอิสราเอลได้ บางประเภทมีความเร็วสูงถึง 560 ไมล์ต่อชั่วโมง และพิสัย 1,242 ไมล์ การพัฒนาเหล่านี้เน้นย้ำถึงสถานการณ์ที่ผันผวนในภูมิภาคและศักยภาพที่จะบานปลายต่อไป มาดูขีปนาวุธเหล่านี้กัน
Sejjil เซจิล
เป็นขีปนาวุธพิสัยกลางแบบแข็งสองขั้นที่พัฒนาโดยอิหร่าน การพัฒนาขีปนาวุธเซจิลคาดว่าเริ่มต้นขึ้นในช่วงปลายทศวรรษ 1990 ด้วยการออกแบบที่มาจากขีปนาวุธอิหร่านรุ่นก่อนๆ โดยเฉพาะ Zelzal SRBM
ขีปนาวุธ Sejjil มีความยาว 18 เมตร เส้นผ่านศูนย์กลาง 1.25 เมตร และน้ำหนักการยิงรวม 23,600 กิโลกรัม สามารถบรรทุกน้ำหนักได้ประมาณ 700 กิโลกรัม ในระยะ 2,000 กิโลเมตร ระยะการยิงสูงสุดของขีปนาวุธอยู่ที่ประมาณ 2,000 กิโลเมตร
Kheibar ไคบาร์
ขีปนาวุธไคบาร์หรือที่รู้จักในชื่อ Khorramshahr-4 เป็นขีปนาวุธพิสัยกลางของอิหร่านจากตระกูลขีปนาวุธ Khorramshahr รุ่นที่ 4 ผลิตโดยกระทรวงกลาโหมของสาธารณรัฐอิสลามแห่งอิหร่าน
ขีปนาวุธนี้มีพิสัยทำการ 2,000 กม. และความสามารถในการบรรทุกหัวรบ 1,500 กิโลกรัม ขีปนาวุธดังกล่าวตั้งชื่อตามเมืองคอร์รัมชาห์รของอิหร่าน ซึ่งเป็นสถานที่ที่มีการสู้รบอย่างดุเดือดระหว่างสงครามอิรัก-อิหร่านในช่วงทศวรรษ 1980 นอกจากนี้ ขีปนาวุธยังถูกเรียกว่าเคย์บาร์ ซึ่งตั้งชื่อตามป้อมปราการที่ชาวมุสลิมยึดครองระหว่างยุทธการที่เคย์บาร์ในอาระเบีย
Emad เอมาด
ขีปนาวุธ Emad เป็นการพัฒนาที่สำคัญในโครงการขีปนาวุธของอิหร่าน โดยมีพิสัยทำการประมาณ 1,700 กิโลเมตร และความสามารถในการบรรทุก 750 กิโลกรัม เป็นอีกแบบหนึ่งของขีปนาวุธชาฮับ-3 ซึ่งจำลองมาจากขีปนาวุธโนดองของเกาหลีเหนือ
เเละเป็นขีปนาวุธนำวิถีที่มีพิสัยไกล ซึ่งมีระบบนำทางอย่างแม่นยำลำแรกของอิหร่าน พร้อมด้วยยานพาหนะกลับเข้ามาใหม่ได้อย่างคล่องแคล่ว (MaRV) ซึ่งเพิ่มความแม่นยำให้อยู่ในระยะ 500 เมตรจากเป้าหมาย สิ่งนี้ทำให้เกิดภัยคุกคามต่อประเทศในตะวันออกกลางและเอเชียกลางโดยรอบ โดยเฉพาะอิสราเอล
Shahab-3 ชาฮับ-3
ชาฮับ-3 เป็นขีปนาวุธพิสัยกลาง เชื้อเพลิงเหลว เคลื่อนที่บนท้องถนนได้ พัฒนาโดยอิหร่าน และมีพื้นฐานมาจากโนดอง-1 ของเกาหลีเหนือ มีพิสัยทำการ 1,000 กิโลเมตร (620 ไมล์) เมื่อติดตั้งกับน้ำหนักบรรทุก 1,200 กิโลกรัม และพิสัย 2,000 กิโลเมตร (1,200 ไมล์) เมื่อบรรทุกน้ำหนักบรรทุกที่เบากว่า ขีปนาวุธดังกล่าวมีประสิทธิภาพเป็นมีประสิทธิภาพเป็นหลักต่อเป้าหมายอ่อนขนาดใหญ่ (เช่น เมืองต่างๆ) แต่อิหร่านได้ใช้เทคโนโลยีนำทางของจีนในรุ่นหลังๆ เพื่อปรับปรุงความแม่นยำในการโจมตีอย่างมีนัยสำคัญ
โดยหลักแล้วมีประสิทธิภาพต่อเป้าหมายอ่อนขนาดใหญ่ (เช่น สนามบินทหาร) และสามารถบรรทุกหัวรบขนาด 1 ตันได้ในพิสัย 1,000-2,000 กิโลเมตร ชาฮับ-3 ดำเนินการโดยกองกำลังพิทักษ์การปฏิวัติอิสลาม (IRGC) และไม่ใช่โดยกองทัพธรรมดาของอิหร่าน ('อาร์เตช')
Ghadr กาดร์
Ghadr-110 หรือที่รู้จักกันในชื่อ Qadr-110 เป็นขีปนาวุธพิสัยกลางที่พัฒนาโดยอิหร่าน เป็นรุ่นปรับปรุงของ Shahab-3A หรือที่รู้จักในชื่อ Ghadr-101 และเชื่อกันว่ามีระยะแรกที่ใช้เชื้อเพลิงเหลวและระยะที่สองที่ใช้เชื้อเพลิงแข็ง ซึ่งช่วยให้มีพิสัยทำการได้ 1,500 กิโลเมตร
Ghadr-110 ผลิตขึ้นใน 3 ประเภท "Qadr S" ด้วย พิสัย 1,650 กม. และ "Qadr F" ด้วยพิสัย 1,950 กิโลเมตร ขีปนาวุธซีรีส์ Qadr-110 บรรทุกหัวรบที่มีน้ำหนักตั้งแต่ 650 กก. ถึง 1,000 กก. ในขณะที่ Qadr F บรรทุกหัวรบที่หนักที่สุด มีความยาว 15.5 ถึง 16.58 เมตร น้ำหนักรวม 15 ถึง 17.48 ตัน ในขณะที่รุ่นพื้นฐานจะหนักกว่า 2 ตันเมื่อเทียบกับ Shahab-3
Paveh ปาเวห์
ขีปนาวุธ Paveh เปิดตัวโดย Amirali Hajizadeh หัวหน้ากองกำลังทางอากาศของกองกำลังพิทักษ์การปฏิวัติอิสลาม (Islamic Revolutionary Guards Corps) เป็นขีปนาวุธร่อนพิสัยไกลรุ่นใหม่ที่พัฒนาโดยอิหร่าน มีการประกาศว่าจะมีพิสัยทำการ 1,650 กิโลเมตร จึงสามารถกำหนดเป้าหมายผลประโยชน์ของอิสราเอลหรืออเมริกันในภูมิภาคนี้ได้
Fattah-2 ฟัตตาห์-2
Fattah-2 เป็นขีปนาวุธความเร็วเหนือเสียงรุ่นใหม่ที่พัฒนาขึ้นในอิหร่าน ด้วยการผสมผสานระหว่างยานยนต์ร่อนที่มีความเร็วเหนือเสียง (HGV) และขีปนาวุธร่อนที่มีความเร็วเหนือเสียง (HCM) ยังอยู่ระหว่างการพัฒนาและคาดว่าจะมีการผลิตเวอร์ชันอื่นมากขึ้นในอนาคต
ขีปนาวุธ Fattah-2 ใช้โครงแบบของขีปนาวุธร่อนที่มีความเร็วเหนือเสียง พร้อมด้วยเครื่องยนต์จรวดเชื้อเพลิงเหลว แทนที่จะเป็นเครื่องยนต์แรมเจ็ต มีพิสัยทำการ 1,500 ถึง 1,800 กิโลเมตร ได้รับการออกแบบให้เคลื่อนที่และโจมตีเป้าหมายโดยไม่ถูกตรวจจับ
Kheibar Shekan ไคบาร์ เชคาน
ขีปนาวุธ Kheibar Shekan เป็นขีปนาวุธพิสัยกลางที่พัฒนาโดยอิหร่าน และดำเนินการโดยกองกำลังพิทักษ์การปฏิวัติอิสลาม (Islamic Revolutionary Guard Corps Aerospace) เป็นขีปนาวุธ IRGC รุ่นที่ 3 และเปิดตัวในปี 2565
ขีปนาวุธดังกล่าวใช้เชื้อเพลิงแข็งและมีรัศมีการทำงานที่แน่นอนมากกว่า 1,400 กิโลเมตร ความคล่องตัวของขีปนาวุธนี้สูงมาก ทำให้เป็นขีปนาวุธพิสัยไกลและขีปนาวุธเล็ง
ขีปนาวุธ Kheibar Shekan ถือได้ว่าเป็นขีปนาวุธรุ่นใหม่และเป็นการเปลี่ยนแปลงในการพัฒนาขีปนาวุธ มีเชื้อเพลิงแข็งและเมื่อลงจอดมีความคล่องตัวในการทะลุเกราะป้องกันขีปนาวุธ มีความสามารถในการใช้เครื่องยิงที่หลากหลาย เครื่องยิงจะติดตั้งอยู่บนตัวถัง 10 ล้อที่สามารถพรางตัวได้เช่นกัน
Haj Qasem ฮัจกาเซม
เป็นขีปนาวุธพิสัยกลาง (MRBM) ที่พัฒนาโดยอิหร่าน มีพิสัยทำการ 1,400 กิโลเมตร และน้ำหนักหัวรบ 500 กิโลกรัม เปิดตัวเมื่อวันที่ 20 สิงหาคม 2563 และตั้งชื่อตามผู้บัญชาการทหารอิหร่าน Qasem Soleimani ที่ถูกสหรัฐฯ ลอบสังหารเมื่อเดือนมกราคม 2563
ถือเป็นขีปนาวุธรุ่นใหม่ Fateh-110 มีความสามารถในการ ผ่านระบบป้องกันขีปนาวุธ ได้รับการออกแบบมาเพื่อเคลื่อนที่และโจมตีเป้าหมายโดยไม่ถูกตรวจจับ โดยมีมวล 7 ตัน ความยาว 11 เมตร และความเร็วสูงสุด 12 มัค ขีปนาวุธดังกล่าวผลิตโดยกระทรวงกลาโหม และ Armed Forces Logistics (อิหร่าน) และเปิดให้บริการตั้งแต่วันที่ 20 สิงหาคม 2563
ที่มา