จากกรณีที่กรมบังคับคดีมีประกาศกำหนดขายทอดตลาดโรงแรมดาราเทวี จังหวัดเชียงใหม่เมื่อวันที่ 3 ธ.ค. 64 ตามคำสั่งศาลจังหวัดเชียงใหม่ แต่เจ้าพนักงานบังคับคดีจังหวัดเชียงใหม่มีคำสั่งยกเลิกและเห็นควรให้ส่งเรื่องให้คณะกรรมการกำหนดราคาทรัพย์พิจารณากำหนดราคาทรัพย์ใหม่นั้น
ความคืบหน้าล่าสุด ศาลจังหวัดเชียงใหม่ พิเคราะห์คำร้องฉบับนี้และรายงานผลการบังคับคดี ฉบับลงวันที่ 22 พ.ย. 2564 แล้วเห็นว่า ตามสำเนาคำร้องของโจทก์และจำเลยที่ 12 เป็นเรื่องที่อ้างว่า ราคาที่กำหนดโดยคณะกรรมการกำหนดราคาทรัพย์ต่ำกว่าราคาที่เอกชนประเมินตามสำเนาหนังสือเรื่องนำส่งรายงานการประเมินมูลค่าทรัพย์สิน ฉบับลงวันที่ 5 พ.ย. 2563
ซึ่งเป็นการประเมินก่อนจำเลยที่ 12 ยื่นคำร้องคัดค้านราคาประเมินของคณะกรรมการกำหนดราคาทรัพย์ ฉบับลงวันที่ 22 ธ.ค. 2563 มิใช่ศาลมีคำสั่งยกคำร้องดังกล่าว
กรณีจึงเป็นเพียงเรื่องที่โจทก์และจำเลยที่ 12 อ้างว่าราคาของคณะกรรมการฯ ต่ำเกินไป ส่วนเรื่องราคาทรัพย์เปลี่ยนแปลงไปตามกฎกระทรวงฯ มาตรา 7(2)(ข) และเมื่อกฎกระทรวงฯ มาตรา 7(2)(ค) บัญญัติว่า
"มีการโต้แย้ง...ในการประเมินของเจ้าพนักงานบังคับคดีซึ่งไม่สามารถหาข้อยุติได้" มิได้บัญญัติว่าเป็นการโต้แย้งในราคาที่กำหนดโดยคณะกรรมการฯ เจตนารมณ์ของมาตรานี้จึงหมายถึงเมื่อมีการโต้แย้งราคาประเมินของเจ้าพนักงานบังคับคดีจนหาข้อยุติไม่ได้
ให้คณะกรรมการฯ มีอำนาจกำหนดราคาให้เป็นที่ยุติ เมื่อกรณีนี้คณะกรรมการฯกำหนดราคาทรัพย์ไว้แล้ว จึงไม่ต้องด้วยมาตราดังกล่าวที่ต้องให้คณะกรรมการฯกำหนดราคาทรัพย์อีก
คำสั่งของเจ้าพนักงานบังคับคดีที่ให้คณะกรรมการฯ กำหนดราคาใหม่และยกเลิกการขายทอดตลาดฯจึงไม่ชอบด้วยกฎหมาย เห็นสมควรเพิกถอนเสียและให้ดำเนินการขายทอดตลาดต่อไปตามเดิม แจ้งคำสั่งให้เจ้าพนักงานบังคับคดีทราบ ปิดได้