บุคลิกของคน "เจ้าชู้-นอกใจ" ในบริบทประเทศไทยมี 3 ปัจจัย

ข้อมูลอ้างอิงจากงานวิจัยของคณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย พบว่า การนอกใจในบริบทของประเทศไทย ได้รับการศึกษาและวิเคราะห์จากมุมมองทางจิตวิทยาและสังคมวิทยา มีปัจจัยหลายประการที่ส่งผลต่อพฤติกรรมดังกล่าว โดยมี 3 ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการนอกใจ ดังนี้

ปัจจัยภายในบุคคล

• บุคลิกภาพหลงตนเอง (Narcissism): บุคคลที่มีลักษณะหลงตนเองสูง มักมองตนเองในแง่บวกเกินจริง ต้องการคำชมจากผู้อื่น และใช้ความสัมพันธ์เป็นเครื่องมือแสวงหาผลประโยชน์ ซึ่งอาจนำไปสู่พฤติกรรมนอกใจ  
• การเปิดรับประสบการณ์ (Openness to Experience): บุคคลที่ชอบสิ่งแปลกใหม่และมีค่านิยมที่เบี่ยงเบนจากบรรทัดฐานของสังคม อาจมีแนวโน้มที่จะนอกใจ  

• การมีจิตสำนึก (Conscientiousness): บุคคลที่มีความตั้งใจแน่วแน่และมีระเบียบวินัย มีแนวโน้มน้อยกว่าที่จะนอกใจ  
• ความเคร่งครัดในศาสนา: การเข้าร่วมกิจกรรมทางศาสนาและการยึดมั่นในหลักศาสนา สามารถลดโอกาสในการนอกใจ  

ปัจจัยด้านความสัมพันธ์

• ความพึงพอใจในคู่สมรส: ความรู้สึกมีความสุขและความพึงพอใจในความสัมพันธ์ช่วยลดโอกาสในการนอกใจ
• การผูกมัดกับคู่สมรส: ความผูกพันทางจิตใจและแรงจูงใจที่จะสานความสัมพันธ์ให้ดำเนินต่อไป มีผลต่อการลดพฤติกรรมนอกใจ  

ปัจจัยทางสังคมและประชากร

• เพศ: เพศชายมีแนวโน้มที่จะนอกใจมากกว่าเพศหญิง
• อายุ: คู่สมรสที่มีอายุน้อยมีแนวโน้มที่จะนอกใจมากกว่า  
• ประวัติการหย่าร้าง: บุคคลที่เคยหย่าร้างมีแนวโน้มที่จะนอกใจมากกว่าบุคคลที่ไม่เคยมีประวัติหย่าร้าง  
• การอยู่ก่อนแต่ง: คู่ที่เคยอยู่ร่วมกันหรือมีเพศสัมพันธ์ก่อนแต่งงานมีแนวโน้มที่จะนอกใจน้อยกว่า  

นอกจากนี้ บุคคลที่มีเพศสัมพันธ์บ่อยครั้ง มักมีแนวโน้มมีพฤติกรรมนอกใจมากกว่าปกติ อาจเป็นเพราะบุคคลมีความต้องการทางเพศสูง ไม่ว่าจะกับคู่สมรสของตนหรือไม่ หรือบุคคลต้องการความหลากหลายในความสัมพันธ์ เพื่อเพิ่มความพึงพอใจและสนองความตื่นเต้นเร้าใจ (ผลดังกล่าวแตกต่างจากการวิจัยในต่างประเทศที่ระบุว่าการมีเพศสัมพันธ์มากเป็นวิธีการป้องกันการนอกใจ)