“เป็นมนุษย์เงินเดือนมันเครียด” พนักงานในเอเชีย เสี่ยงปัญหาสุขภาพจิต

เป็นมนุษย์เงินเดือนก็ไม่ง่าย พนักงานทั่วโลกมีความเครียดมากขึ้นกว่าที่เคย โดยมีสุขภาพจิตที่ไม่ดีและความเหนื่อยหน่ายในระดับสูง เมื่อรู้สึกถึงความกดดัน แม้การแพร่ระบาดโควิดจะสิ้นสุดลงในปี 2565 แต่พนักงานโดยเฉพาะทั่วเอเชียต้องเผชิญกับความเครียดใหม่ๆ หลายอย่าง ทั้งความไม่แน่นอนทางเศรษฐกิจ ความท้าทายด้านค่าครองชีพ ค่ารักษาพยาบาลที่เพิ่มขึ้น ผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และความไม่มั่นคงทางภูมิรัฐศาสตร์

ตามรายงานฉบับใหม่โดย บริษัทนายหน้าประกันภัยเอออน และเทลัส เฮลธ์ พบว่า 35% ของพนักงานในเอเชียมีความเสี่ยงด้านสุขภาพจิตสูง ขณะที่ 47% เสี่ยงปานกลาง การสำรวจครั้งนี้ดำเนินการเมื่อเดือนพฤศจิกายน 2565 ในกลุ่มพนักงาน 13,000 คนใน 12 ตำแหน่งงานในเอเชีย นอกจากนี้ยังพบว่า 51% มีความอ่อนไหวต่อความเครียดมากขึ้นเมื่อเทียบกับปี 2564

นี่คือพนักงานที่มีความเสี่ยงสูงที่จะเกิดปัญหาสุขภาพจิต

เกาหลีใต้ มาเลเซีย และญี่ปุ่น มีพนักงานเสี่ยงสูงที่สุดตามลำดับ 44% 42% และ 41%

ฮ่องกง 40 % จีน 39% อินเดีย 39% เวียดนาม 35% ไต้หวัน 35% สิงคโปร์ 34% ฟิลิปปินส์ 31% ประเทศไทย 29% และอินโดนีเซีย 17%

สูญเสียผลผลิตในเอเชีย

เอเชียมีความเสี่ยงต่อประสิทธิภาพการทำงานต่ำ ความวิตกกังวล และภาวะซึมเศร้า มากกว่าเมื่อเทียบกับส่วนอื่นๆ ของโลก ซึ่งถือเป็นความกังวลที่เพิ่มมากขึ้นเกี่ยวกับความเป็นอยู่ที่ดีในที่ทำงานในภูมิภาคตัวอย่างเช่น เอเชียมีคะแนนประสิทธิภาพการทำงานอยู่ที่ 47.2 จาก 100 คะแนน เทียบกับ 66.7 สำหรับสหรัฐอเมริกาและ 60.1 สำหรับยุโรป

"ตัวเลขเหล่านี้ได้รับแรงผลักดันจากปัจจัยหลายประการ โดยเริ่มจากข้อเท็จจริงที่ว่าเอเชียมีระดับความอัปยศที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพจิตในระดับที่สูงกว่ามาก" เจมี แมคเลนแนน รองประธานอาวุโสและกรรมการผู้จัดการประจำภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกของเทลัส เฮลธ์ กล่าว 

นอกจากนี้ยังบอกว่าผู้ตอบแบบสอบถามมากกว่าครึ่งกล่าวว่าพวกเขาจะกังวลเกี่ยวกับทางเลือกอาชีพที่ถูกจำกัด หากพวกเขามีปัญหาสุขภาพจิตอย่างที่นายจ้างทราบ

สุขภาพจิตส่งผลกระทบกับประสิทธิภาพการทำงาน

รายงานยังพบว่า 45% ของพนักงานในเอเชียเชื่อว่าสุขภาพจิตของตนกำลังส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพการทำงานในที่ทำงาน โดยมีสถานที่ตั้ง 7 แห่งที่รายงานสูงกว่าค่าเฉลี่ย รวมถึงมาเลเซีย อินเดีย และฟิลิปปินส์

คำถามก็คือ รายงานดังกล่าวควรเป็นข้อกังวลสำหรับนายจ้าง เนื่องจากต้นทุนทางธุรกิจที่อาจเกิดขึ้น เช่น การลาป่วย ความทุพพลภาพระยะยาว การมาร่วมงาน และการลาออกของพนักงาน หรือไม่ เพราะการศึกษาล่าสุดจากสิงคโปร์พบว่า ผู้ที่มีความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า รายงานว่ามีประสิทธิผลน้อยลง โดยขาดงานเพิ่มอีก 17.7 วันต่อปี

ผลผลิตที่สูญเสียไปนี้เนื่องมาจากความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า คาดว่าจะสร้างความเสียหายให้กับสิงคโปร์เกือบ 12 พันล้านดอลลาร์

"องค์กรที่ไม่ใช้โครงสร้างการสนับสนุนหรือเลือกที่จะเพิกเฉยต่อผลกระทบของสุขภาพจิตในที่ทำงานจะมีค่าใช้จ่ายจำนวนมากในการไม่ทำอะไรเลย การสนับสนุนความเป็นอยู่ที่ดีของพนักงานเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับองค์กรในการรักษาระดับการมีส่วนร่วมและผลิตภาพในระดับสูงเพื่อมอบผลตอบแทนจากการลงทุนที่วัดผลได้" ทิม ดไวเยอร์ ประธานเจ้าหน้าที่บริหารด้านโซลูชันด้านสุขภาพของเอออน เอเชีย แปซิฟิก กล่าว

ความไม่มั่นคงทางการเงินเสี่ยงปัญหาสุขภาพจิตในระดับสูง

ในสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจในปัจจุบัน พนักงานต้องดิ้นรนกับต้นทุนที่สูงขึ้นและกระเป๋าสตางค์ที่รัดกุมมากขึ้น เพราะความเป็นอยู่ทางการเงินมีความเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับสิ่งต่างในชีวิตทั้งในปัจจุบันและตลอดการเดินทางสู่วัยเกษียณ

จากการสำรวจ พนักงานในเอเชียมีความเสี่ยงทางการเงินสูงกว่าพนักงานทั่วโลก ประมาณ 1 ใน 3 ไม่มีเงินออมฉุกเฉิน และความเป็นอยู่ทางการเงินมีผลกระทบอย่างมากต่อสุขภาพจิตด้วย 

ผู้ที่ไม่มีเงินออมฉุกเฉินมีแนวโน้มที่จะมีปัญหาการมีสมาธิในการทำงานมากกว่าพนักงานที่มีเงินออมฉุกเฉิน ถึง 60% ขณะเดียวกันสถานที่ซึ่งมีสัดส่วนของพนักงานที่ไม่มีเงินออมฉุกเฉินมากที่สุด ได้แก่ ฟิลิปปินส์ 48% มาเลเซีย 42% และจีน 39% ตามรายงาน 

ข้อมูล 

cnbc

Cost of anxiety and depression in Singapore runs into the billions

Employee mental health and burnout in Asia: A time to act