ข้าวนึ่งมันบ่แม่นเปนแต่ข้าวเหนียวมานึ่งนอนหวดจับปั้นกินนวลปากเปนมือๆเท่านั้นเสียเมื่อไร
คนจีนมาเมืองไทย สงสัยว่าทำไมต้องหุงข้าวกันด้วยหม้อดินด้วยกระทะใบบัว?
ตั้งลังถึงเข้าซี แล้วเอากะละมังจิ๋วอลูมิเนียมหยอดข้าวสารวางเรียงเสียให้เต็มแล้วนึ่ง ข้าวก็จะสุกขึ้นฟูดี พร้อมจะเคาะออกมาใส่จานใส่ถ้วยสวยงามเปนรูปทรง ไม่ต้องติต้องว่าว่าคดข้าวจากในโถเกลี่ยลงจาน จานไหนได้มากกว่าจานไหนได้น้อยกว่า
ร้านนึ่งข้าวที่ท่าพระจันทร์ยังมี เคาะออกมาเคียงหน้าเป็ด ในรูปนี้ไปกินห่านท่าดินแดง ตรงท่าน้ำจริงๆ เขาใช้ข้าวกรากซับมันห่าน นึ่งร้อนๆสวยงามและอร่อยเรียงเม็ด
อนึ่งว่าข้าวเอามากินหุงกินนึ่งกินต้มนั้นคนครัวเก่าๆเขาไม่ดูยี่ห้อที่ถุงข้าว (ก็มันมีที่ไหนล่ะมีแต่กระสอบ_55) เขาจักต้องดูที่มา ว่ามาจากนาดิน หรือมาจากนาทราย อ่าว_ก็ทีเหล้าองุ่นเมรัยยังจำแนกนักเรื่องที่มาจากแผ่นดินเก่าใหม่บอกศ์โด หรือว่า เบอร์กันดี้
ข้าวนาดิน มาจากแหล่งสามโคก บางเลน บางปะอิน แปดริ้ว ปากน้ำอย่างนี้เมล็ดข้าวอ่อนนุ่มดี เหมาะทำข้าวต้มข้าวนาทราย มาจากเสาไห้ ลพบุรี พิจิตร โคราชอย่างนี้เมล็ดข้าวแกร่งดี เหมาะหุงข้าวสวย
ส่วนว่าข้าวนาดินปนทราย มีไหม?
มี โดยเฉพาะที่แหล่งอุบล แหล่งสุรินทร์ ศรีสะเกษ ข้าวหอมมะลิรวยกลิ่นเหล่านั้น เมล็ดข้าวใหม่ใช้ทำต้ม เมล็ดข้าวเก่าใช้ทำหุง เอร็ดอร่อยเหลือประมาณ
อันตำราหาข้าวกินฝ่ายหยง (rice commodity trader & speculator) ท่านกินข้าวเกี่ยวหน้าหนาวเดือนสิบสอง ด้วยว่าลมหนาวมา กองข้าวไม่อับร้อน เมล็ดข้าวเปลือกแห้งดี ไม่มีราขึ้น เวลาไปสีแล้วได้ข้าวคุณภาพอร่อยเต็มเม็ดเต็มหน่วย
ส่วนเพื่อนท่านที่เปนล้ง (fruit commodity traders & speculators) ก็มีวิชาคัดผลไม้ไว้กินแยกกันไป เพื่อนอีกคนที่เปนแพ (aquaculture & captured fisheries traders & speculators) ก็มีวิชาคัดกุ้งเลือกปลาสดอร่อยชิวหา ไหนจะเพื่อนเกี๊ยว (sugar & cane financier & speculator) วิชาคัดหวานอ้อยแลน้ำตาลอีกเล่า
ปวงเขาเปนมนุษย์ช่างเลือกช่างคัด คัดของธรรมดาไปขายแพงๆเอากำไร ของดีเก็บแยกเอาไว้ซ่อนกินอร่อยโอชากันเอง บร้ะ_แล้วฯ
นสพ.ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 41 หน้า 17 ฉบับที่ 3,717 วันที่ 26 - 29 กันยายน พ.ศ. 2564