Classy Monkey เกมส์ปั่นลิง
คอลัมน์ Cat out of the box โดย พีรภัทร์ เกียรติภิญโญ
เวลานี้มีของแปลกๆ อยู่ๆก็ราคาทะยานสูงขึ้นไปมากๆ ใบไม้ด่างจางสีนี่ก็อย่างนึง ออกข่าวซื้อหาราคาแพงระยิบ ทั้งที่เนื้อแท้ (intrinsic) ไม่มีอะไรนอกจากไม้ใบมันด่าง แต่ทำไมมูลค่าหน้าตั๋วมันแพงจัง บางคนบ้าระห่ำทำราคาถึงสิบล้านก็มี
มองไปในอากาศแล้วก็ให้นึกถึงบรรยากาศของอภิมหาโรงแรมแห่งเกมส์การพนัน_เบลลาจิโอ้ ณนครลาส เวกัส ผู้ยืนหยัดท้ากาลเวลามากว่าครึ่งศตวรรษ แต่ทว่าหมั่นอัพเดตความบันเทิงเริงใจในละอองไอความโลภอยู่เสมอ จนคำว่าคร่ำคร่ามิอาจจะมาทำร้ายทำลายได้
ท่ามกลางความรังแครังคัดแห่งการพนัน ซึ่งประดาคนดีทั้งหลายให้ข้อรังเกียจ คนดีที่ไม่เข้าบ่อน จะไม่รู้จักเจ้ามือ และคิดว่าตัวเองปลอดภัยแล้วจาก “การพนัน”
อารมณ์คนดีไม่มีผีพนันเข้ามาเกี่ยวดลใจให้ติดหนึบกับไพ่แลนายบ่อนก็ไม่เคยเข้าบ่อน ผีบ่อนจะมาสิงอย่างไงได้
อาจลืม_ลืมไปว่าผีโน่นผีนี่มันลอยในอากาศ ถึงเวลาเล่นของแปลกๆอย่างไม้ด่าง อย่างเงินดิจิทัลแทงแล้วได้_แทงแล้วได้ มีรึไม่อยากจะแทงเอาอีก??
วิชาเศรษฐศาสตร์การพนัน มีสอนทั่วไปในอเมริกา ลูกบ่อนอาจฉิบหาย แต่เจ้ามือคุมคัดท้ายมีแต่รวย! ทุกการพนันนั้นเปนเกมส์เกมส์ทั้งบัคคาร่า ยี่อิด ไพ่ตองสเตฟลัทช์ โป้กเกอร์ รูเล็ต ไปยันสล็อตแมชชีนโยก/กด ออกแบบมาให้เจ้ามือชนะเปนหลัก_ในระยะยาว มือไม่ถึง_ใจไม่กล้าเขาจะพาไปแค่ “สนามทราย” เล่นกุ๊กกิ๊ก พอสนุกหายเครียด แต่ถ้าเบอร์ใหญ่ใจหาญ ยิ่งมีจังเก็ต ‘ยันค่า’ แนะนำมา ก็ต้องห้องวีไอพี เปิด ‘มาจิ้น’ ขอเครดิตเล่นไดัอย่างเล่นหุ้นมาร์จิ้น หมดตัวก็เปนหนี้ได้อีกไม่เปนปัญหา อ่าว_เคยเห็นบ่อนเจ๊งกันบ้างไหมล่ะ? ดูอายุอานามของ เบลลาจิโอ้ ที่เวกัสหน่อยเปนไร 55
อันเรื่องการพนันนี้นั้นท่านว่า “ไม่ใช่เปนการลงทุน หรือคืนทุน เปนแต่การเล่นเอาสนุกและซื้อความตื่นเต้นเฉยๆ”
ฝรั่งมังค่าถึงไม่เรียกบ่อนเรียนสถานบันเทิง entertainment complex แทน 55
ส่วนเกมส์ที่สนุกและตื่นเต้นอีกเกมส์หนึ่งก็คือ “เกมส์ปั่นลิง”
การละเล่นมันก็เริ่มดังนี้
ในหมู่บ้านชายเขาแห่งนึง มันมีลิงอยู่ทั่วไป ลิงนี้กวนบาทาคนชอบแกล้งเด็กและ_ย้ำ กวนบาทาในยามที่ลิงไร้ค่า และเปนที่น่ารังเกียจ, มีคณะปั่นลิงคณะหนึ่งเดินทางมาจากแดนไกล ประกาศว่าลิงทุกตัวแถวนี้ ใครจับได้เอามาขายเราดิ เราให้ตัวละร้อย ชาวบ้านได้ฟังก็จับลิงมาให้ 10 ตัว พ่อค้าจ่ายทันที รวม 1,000 ว่าแล้วก็ประกาศต่อว่ามีอีกไหม? คราวนี้ให้ ตัวละ 200 ว่าแล้วก็เอาลิงใส่กรงไว้
คนชาวบ้านที่จับลิงมาขายได้เปนคนแรกก็ฉลองเงินง่ายโดยการประกาศในร้านเหล้าประจำหมู่บ้านว่า ‘กูนี่แหละ ได้เงินพันมาจากไอ้พ่อค้าต่างแดนนั่น งวดนี้เขาให้ ตัวนึง 200’ วันรุ่งมีคนจับลิงหลายคน รวมลิงได้ 30 ตัว พ่อค้าจ่ายทันที 6,000 ว่าแล้วก็ประกาศต่อว่ามีอีกไหม คราวนี้ให้ 400 _แล้วก็เอาหมู่ลิงใส่กรงไว้
คนจับลิงขายทั้งหลายก็เฮไปประกาศในร้านเหล้าประจำหมู่บ้านว่า ‘พวก’ กูนี่แหละ ได้เงินจะร่วมหมื่นมาจากไอ้พ่อค้าต่างแดนนั่น งวดหน้านี้เขาให้ตัวนึง 400
คราวนี้ ทั้งพระเถรเณรชี กระปี๋ตำรวจ ออกล่าลิงกันให้ครึ่ด ได้ลิงมา 100 ตัว พ่อค้าจ่ายทันที 40,000 ฯวนไปฯ จนราคาลิงดีดขึ้นถึงตัวละ 1,000 คณะปั่นลิงก็ เริ่มจะจ่ายสดมั่ง_จ่ายเครดิตมั่ง (ซึ่งโดยมากจะจ่ายสดไว้นิดเดียว เครดิตมโหฬาร) และลิงชักจะเต็มกรงใหญ่
คณะปั่นลิงก็แจ้งว่า เอางี้กระเดี๋ยวตัวนายของคณะจะออกไปหาเงินกู้ที่เมืองหลวงมาซื้อลิง กลับมาคราวนี้จะจ่ายเลยตัวละ 2,000 ในพลันนั้นผู้คนก็ฝันหวานว่าแล้วก็ส่งซิกในลูกน้องเฝ้ากรงลิงแอบลักลอบขายลิงในกรงคืนชาวบ้านตัวละ 1,600 เพื่อชาวบ้านทำทีไปวนกลับมาเตรียมทำกำไรตัวละ 400 ที่ราคา “สัญญาจะรับซื้อ 2,000” ตามรายละเอียดข้อ 1.
ดึกดื่นคืนนั้นพวกใจกล้ามือท้ายๆก็ดอดมาขอซื้อลิง 55 อีลูกน้องขายลิงในกรงได้เงินฟ่อนกระเป๋าตุง_สตาร์ทรถเฟอรรารี่ หนีออกจากหมู่บ้านด้วยความเร็วสูง (Economy of Speed) ตามหลังลูกพี่ที่ ‘เผ่น’ไปก่อนหน้านี้แล้ว
ทีนี้ก็ไม่รู้ว่าคนนั่งมองหน้าลิง รึว่าลิงมันจะนั่งมองหน้าคน!
ยุคเศรษฐกิจเฟื่องๆเมืองไทยสมัยซาร์บุญชู โรจนเสถียร ก็เคยมีเรื่องต้นไม้ขายได้ราคากันมาแล้วนั่นก็คือต้นอากาเว่ นัยว่าเอามาจากอเมริกาใต้ ขายแพงซื้อแพง วนไป หลักฐานทำกำไรยังมีอยู่ที่บ้านเขาใหญ่นี่เล้ย
นสพ.ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 41 หน้า 17 ฉบับที่ 3,733 วันที่ 21 - 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2564