ป้าปุ๊ เจ้าเจ็ด

จะให้ต่อเนื่องกันดีกับตอนก่อนว่าด้วยเรื่องก๋วยเตี๋ยวเป็ดไทยตุ๋นดอกไม้จีนนครปฐมนั้น ก็ต้องเรียนว่าข้างก๋วยเตี๋ยวไก่ไทยรสวิเศษเขาก็มี รสชาติสุภาพแต่เด็ดขาดลงตัว_คั่วพริกป่นตำมาเสียฉุนหอม ขายโดยดั้งเดิมมาในเรือ นับเปนก๋วยเตี๋ยว ‘เรือ’อีกสกุลหนึ่ง เรียกว่าแบบน้ำใสไก่ฉีก ไม่ใช่เเบบเจ็กขายน้ำข้นและใส่เลือดสดวัว/หมู 
 

ครั้งกรุงศรีอยุธยาเปนพระราชธานีวงศ์กษัตริย์เขา มีหลายสาย 5 วงศ์ นับเนื่องกันมาก็สี่ร้อยปี เวลามีโอรสธิดาท่านก็ว่านับเจ้า ลูกที่เจ็ดก็เจ้าเจ็ด ลูกที่แปดก็เจ้าแปด

ที่เจ้าเจ็ดตรงหน้าวัดนี้ คุณป้าปุ๊ท่านประจำการอยู่ในเรือ ซึ่งลูกหลานยกขึ้นมาไว้บนบกหน้าร้าน คอยประจงปรุงก๋วยเตี๋ยวไก่ฉีกซึ่งตั้งประดาเครื่องปรุงผักชีถั่วคั่วและน้ำลวกน้ำแกงอยู่ในเรือ มาเก่าแก่นานเน ยี่สิบห้าปีก่อนมากินของท่านอย่างไรปัจจุบันก็อย่างนั้นคงเส้นวาเหมือนเก่า
 

อันว่าไก่ฉีกทำก๋วยเตี๋ยวโดยทั่วไปที่ไม่ใช่ป้าปุ๊ เขามักใช้ไก่เผละเนื้อฟ่าม เอามาฉีกทำกิน แหม่ มันไม่ถูกรสถูกเรื่อง เจ้าวิชาหาเป็ดไก่ไทยมาทำกินนั้น นอกจากดูกันที่ไก่เนื้อหนั่นแล้วเขาวัดกันที่หนังไก่ต้ม จะต้องมีความหนึกนุ่มเหนียวหนึบสู้ฟัน มิใช่เละเผละขยุกขยุย 

แวะพักบรรทัดนี้เพื่ออนุสรณ์คำนึงถึงไก่ต้มเจ้า ‘เชี่ยงชุน’ ซึ่งตั้งหาบสับขายใส่จานอยู่ในตลาดทรัพย์สินฯ ที่กลางเมืองแปดริ้วฉะเชิงเทรา เจ้านั้นเขาเข้าตำราไก่หนั่นหนังหนึกที่ว่านี้ร้อยเปอร์เซนต์ทีเดียว
 

ข้างร้านป้าปุ๊เจ้าเจ็ดนี้ หากนักกินผู้พิศมัยไก่ต้มแวะมาร้านแล้วไซร้ คุณป้าจะให้ในครัวสับไก่ทั้งหนังมาเสิร์ฟให้ แล้วตัวท่านเองจะประจงปรุงน้ำจิ้มน้ำปลาดีพริกป่นคั่วเดาะน้ำตาลนิดแล้วแต่งเปรี้ยวเติมหอมผักชีฝรั่งซอยจากในเรือให้หลานย่ายกมาวางเคียงให้_ไว้จิ้มไก่ให้อร่อยโอชา ขึ้นป้ายไว้ว่าน้ำจิ้มรสเด็ด!
 

พริกเล็บมือนางยาวๆท่านหั่นๆดองน้ำส้มสายชูหมักไว้ ใครสั่งก๋วยเตี๋ยวต้มจืด ก็ตักมาใส่ให้นิดลอยหน้าตัดเลี่ยน 
 

ส่วนว่าต้มยำนั่นสารพัดเส้นมีให้เลือกหา ถั่วคั่วบุบมาละเอียดดี ไม่มีเสียล่ะจะเจอเม็ดซีกเป้งๆ นับเปนก๋วยเตี๋ยวไทยแท้ๆสไตล์เจ้าเจ็ด ที่ควรได้แวะหารับประทานในกลิ่นอายชายทุ่งรวงทองแห่งกรุงศรีอยุธยา ส่วนอีกเจ้านั้นคือป้าแป๊ะ เปนพี่น้องแท้ๆกันกับป้าปุ๊ตั้งร้านไม่ห่างกันมาก รสชาติไม่ทิ้งกัน ในราคาชามละ 15 บาทจ้ะก๋วยเตี๋ยว!

นสพ.ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 42 หน้า 18 ปี ฉบับที่ 3,799 วันที่ 10 - 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2565