อุตตะยันธรรม

พระหรือโยมต่างหลักเลี่ยงกรรมแห่งตนไม่พ้นทั้งสิ้น เมื่อ 31 ปีก่อน ผมมีโอกาสพบพระภิกษุเชื้อสายมอญรูปหนึ่ง ท่านเป็นคนโพธาราม ราชบุรี

ผมบอกว่า ผมก็มอญ ท่านก็ชอบเย้าความเป็นมอญของผมว่า มอญที่พิสดาร

พระอาจารย์รัตนะ โอภาโส สกุลเดิม อุตตะยัน ในวัดที่ท่านจำพรรษาแต่เดิมนั้น แถวจังหวัดตราด คือ วัดหาดเล็ก เป็นวัดที่ติดกับชายแดนไทยเขมร บ่อยครั้งที่ท่านพาผมนั่งเรือเร็วขณะที่เป็นพระด้วยกันข้ามไปเกาะกง เพื่อไปเรียนรู้ศาสนาและวัฒนธรรม ตลอดทั้งวิถีชีวิตแบบชาวบ้านที่นั่น ท่านพาเราล่องเรือของชาวบ้านไปอ่าวปอ เราได้ไปเห็นวัดเก่าวัดหนึ่งที่หน้าบันมีรูปพระเกี้ยวแล้วก็เขียนเลข ๕ ทำให้รู้ว่าสร้างในยุครัชกาลที่ 5 เพราะแถบนี้สยามเคยปกครองมาก่อน เราได้ไปดูการเล่นแร่แปรธาตุพวกเขมรต่ำ ทำคุณทำไสยด้วย แต่มิได้สนใจอะไรนัก

พอมาอยู่ที่เมืองนนท์ พระอาจารย์รัตนะได้มารับใช้หลวงพ่อสุทัศน์ หรือ พระราชภาวนาวัชราจารย์ จนได้ฉายาแบบเย้ากันว่า ทส.รัตนะ เพราะท่านดูแลหลวงพ่อเจ้าคุณอย่างดีทั้งที่สายตามองไม่ค่อยเห็นก็ตาม

ต่อท่านกลับไปจำพรรษาที่วัดป่าไผ่ อ.โพธาราม จ.ราชบุรี บ้านเกิด ท่านเคยเดินทางไปอินเดียไปที่พุทธคยา สถานที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ ไปปฏิบัติภาวนาที่นั่นอยู่นานช่วงระยะหนึ่ง  

เคยสนทนาเรื่องกรรมด้วยกัน ท่านจึงเล่าว่า...

ตอนเด็กๆ ชอบจับกบ จับคางคกมา แล้วเอาประทัดยัดปากมันแล้วจุดไฟ พอประทัดระเบิด ปัง มันก็เอามือมาคล่ำมาปิดตา แล้วก็ท้องแตกตาย เราเห็นแบบนั้นก็สนุกและชอบ

ครั้นมาทำงานเป็นช่างล้างรูป สมัยก่อนต้องใช้น้ำยาล้างรูป ซึ่งมีน้ำยาหลายตัว โดยมากเป็นกรดทั้งนั้น คราวหนึ่งลืมปิดฝากระปุกน้ำยา แล้วเอามือคล่ำๆ โดยที่หน้ามือฟิล์มอยู่พอคล่ำจับกระปุกได้แต่มิได้ปิดฝาแล้วกระปุกเกิดหลุดมือหล่นใส่มาที่ใบหน้า น้ำยานั้นโดนที่หน้าและลูกตา ปวดแสบปวดร้อนมากเอามือมาคล่ำที่สายตา ขณะที่คล่ำนั้น คิดถึงกบ คิดถึงคางคก ภาพนั้นตัดขึ้นมาเองเลย

จากนั้นจึงสายตาเสียเห็นลางๆ ต้องมองใกล้ๆ แต่ตอนแรกมองไม่เห็นเลย ต้องไปรักษาด้วยวิธีสมุนไพรกับหลวงพ่อวัดเกตุมดีศรีวราราม แถวสมุทรสาคร จนสายตาดีขึ้นเป็นลำดับแต่ไม่สามารถมองเห็นแบบเดิมได้ โดยเห็นลางๆ ทั้งสองตา ท่านบอกว่า นี่คือ กรรมที่หนักที่สร้างไว้และสนองคืนในชาตินี้อย่างรวดเร็วเหมือนกับจิตพยาบาลของคางคก, กบ มันแรง เลยตั้งจิตอธิษฐานขอบวชเป็นพระปฏิบัติธรรมเพื่ออโหสิกรรม และตั้งจิตอธิษฐานบวชแล้วไม่ลาสิกขาบทใดๆ อยู่จนกว่าจะละสังขารในผ้าเหลือง

พระอาจารย์รัตนะ เรียกได้ว่าเป็นพระภิกษุ ที่มีความสนใจใฝ่ปฏิบัติอย่างยิ่ง โดยเฉพาะในเรื่องของภาวนาสมาธิ แม้ว่าท่านจะชื่นชอบเรื่องความขลังศักดิ์สิทธิ์เป็นพิเศษ แต่ก็มีญาติโยมมาให้ท่านอาบน้ำมนต์ เพื่อความเป็นมงคลในยามที่ดวงชะตาตก ซึ่งท่านก็ได้สอนให้ผมได้รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร อีกครั้งบอกว่าแม้เราเป็นฆราวาสก็สามารถทำเองได้

วันนี้พระอาจารย์รัตนะ โอภาโส ได้ละสังขารไปอย่างสงบแล้ว ที่วัดป่าไผ่ อ.โพธาราม จ.ราชบุรี ระยะเวลาเกือบ 40 ปีที่อยู่ในร่มกาสาวพัสตร์ ท่านได้สร้าง, ท่านได้เสก, ท่านได้สวด เพื่อช่วยเหลือผู้คนมากมาย ด้วยกุศลและเจตนา ตลอดทั้งการอบรมภาวนาของท่านจนถึงวาระสุดท้าย ย่อมนำพาให้ท่านไปสู่ภพภูมิที่ดี มีแดนพระนิพพานเป็นเป้าหมาย

อุตตะยันธรรม ทำในข้อนี้ ย่อมจะถูกเผยแพร่ตลอดไปเพื่อให้ผู้คนได้เรียนรู้ศึกษาเรื่องกรรม และมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งจนเกิดหิริโอตัปปะ ขออนุโมทนาธรรมที่ท่านเล่าเกี่ยวกับกรรม ไว้เป็นคติสอนใจให้ผู้คนอนุชนรุ่นหลังสืบไป