ชีวิตยุคใหม่ไปได้สวยด้วยมืออาชีพ (3)

ณ เวลาสามทุ่มตรง แม่บอกลูกชายวัยหกขวบว่า “ได้เวลานอนแล้ว ไปเปลี่ยนเสื้อเปลี่ยนกางเกงเป็นชุดนอนได้แล้ว"

ลูกชายเข้าห้องไปเปลี่ยนชุดตามที่แม่บอก เปลี่ยนเสร็จก็เดินออกมาโชว์ชุดนอนให้แม่ดู แม่ทำหน้าหน้านิ่งเฉยแล้วเปลี่ยนเสียงมาพูดแบบเย็นชาว่า "ชุดนอนบ้าอะไรของเอ็งวะ นี่มันชุดนักเรียนนะเนี่ย"  ลูกยิ้มพร้อมกับบอกแม่ว่า  “แม่จะไปรู้อะไร แม่ไม่สนใจการเรียนรู้ตลอดชีวิต เพื่อนผมที่นอนหลับกันในห้องเรียน เขาใส่ชุดนี้กันทั้งนั้นแหละแม่ (ฮา) 

มืออาชีพขนานแท้ จะไม่มีนิสัย ประเมินต่ำ เป็นอันขาดว่า “ผู้มีอายุยืน Gen X จะมีดีสักกี่น้ำ!” ไม่งั้นจะเสียราคาคล้ายกับ นักศึกษา 4 คน สถาบัน Indian Institutes of Technology มัวแต่เล่นไพ่กันจนดึก ไม่สนใจเตรียมความพร้อมการสอบในวันรุ่งขึ้น

รุ่งเช้าก็วางแผนลักไก่เอาไขมันและสิ่งสกปรกมาทาเนื้อตัวแล้วไปเข้าพบคณบดี ตีหน้าเศร้าเล่าเฟคนิวส์ว่า “เมื่อคืนพวกผมไปงานแต่งงาน ขากลับยางรถมันระเบิด ต้องเข็นรถกลับกันจนเนื้อตัวเลอะจนไม่เป็นผู้เป็นคน ท่านอนุโลมให้เข้าสอบด้วยเถอะครับ” คณบดี บอกว่า “ไม่เป็นไรหรอก หลังจากนี้ 3 วัน  ฉันจะจัดวันสอบนอกรอบให้พวกเธอเข้าสอบเป็นพิเศษ!”

เมื่อวันทดสอบมาถึง คณบดี ชี้แจงเงื่อนไขในการสอบว่า “เนื่องจากว่ามันเป็นการสอบเงื่อนไขพิเศษ เธอทั้ง 4 คน ต้องแยกไปนั่งกันคนละห้อง จะได้ไม่ว่อกแว่ก"   

☆ คำถามที่ 1  ยางด้านไหนแตก?

(ก) ด้านหน้าซ้าย (ข) ด้านหน้าขวา (ค) ด้านหลังซ้าย (ง) ด้านหลังขวา

☆ คำถามที่ 2  ใครนั่งตรงไหนในรถ?  

(ก) ด้านหน้าซ้าย (ข) ด้านหน้าขวา  (ค) ด้านหลังซ้าย (ง) ด้านหลังขวา

☆ “ข้อสอบ มีเพียง 2 คำถาม ตอบถูก 1 คำถาม จะได้ 50 คะแนน ทั้งนี้ ทั้ง 4 คน จะได้คะแนน ถ้าทั้ง 4 คน ตอบคำถามทั้งสองข้อตรงกัน! ” (ฮา!)  

ภาพรวมแต่ละ “คำ” ของ “มืออาชีพ!” ขยาย “ความ” ดูแล้ว มี “นิสัยระดับเสาเข็ม” 11 ข้อ 

● เรียนรู้คิดค้นฝึกฝนตลอดชีวิต ● รับทราบทุกสิ่งที่ตนต้องรับผิดชอบ ● ยืนยันในคำมั่นที่ได้ตกลงกันไว้ ● ปฏิบัติตามสัญญาทุกเงื่อนไขที่เกี่ยวข้อง ● อนุญาตหรือสนับสนุนผู้ร่วมงานให้คิดดีทำดีทั้งแก่ตนและผู้อื่น ●  ทำผลงานก่อนไก่ตื่นให้ชัดเจนผู้เกี่ยวข้องจะได้รู้

● แสดงตนให้ผู้อื่นได้ดูได้เห็นกันต่อหน้า ● ไม่ตัดพ้อต่อว่านินทาอุบอิบปกปิดซ่อนเร้น ● สารภาพตามหลักเกณฑ์และความสัตย์ว่าเกิดอะไรขึ้น ● รู้จักวางเฉยแต่ไม่เฉยเมยต่อสิ่งที่ได้พบเห็น ● ยืนแอ่นอกยอมรับในผลได้ผลเสียโดยเปิดเผย 

วันนี้จะเริ่มคลี่เสาเข็มต้นแรก แม้นว่า คณบดี ของ I.I.T. เกิดยุค Gen X แต่ทว่า ท่านเป็นผู้เรียนรู้คิดค้นฝึกฝนตลอดชีวิต จิตไม่ได้อมหนอง สมองไม่ได้ชำรุด สามารถขุดความรู้เก่าเอามาประยุกต์ใช้ได้กับทุก Gen เล่นเป็นเช่นนี้แหละ ถือว่ามีเชื้อ “มืออาชีพ!” เริ่มปรากฏเสาเข็มต้นแรกโผล่ขึ้นมา นัก(ไม่) ศึกษาหันมาปรับวรยุทธ์ “สุดขิต!” 

ผมมีรุ่นน้องช่างคิดอยู่ตนหนึ่ง มันพูดด้วยสีหน้าขึงขังว่า “พี่เคยสอนว่า เราต้องมีคติประจำตัวเอาไว้เตือนใจ พี่จำ ไอ้แจม ได้ป่ะ คติประจำตัว ไอ้แจม มันพูดติดปากเลยว่า “เกิดมาทั้งทีต้องเอาดีให้ได้!” ผมถามมันว่า “มีนัยพิเศษตรงไหน?” มันยิ้มแล้วเฉลยว่า  “แฟน ไอ้แจม ชื่อว่า น้องดี! ไงครับ” (ฮา) 

ผมมีเลือดจิตอาสาเสนอหน้ารับภาระเป็น “พิธีกรงานมงคลสมรส โดยไม่รับค่าตอบแทน” มีข้อแม้ว่า “บ่าวสาวจะต้องอุทิศเงิน 5,000 บาท ให้กับ มูลนิธิชัยพัฒนา” โอ.เค. ทันที 

มีอยู่ครั้งหนึ่ง ประธานในพิธีเป็น อธิการบดี มาสาย คุณพ่อเจ้าบ่าว บอกผมว่า “แขกเหรื่อรอนาน เชิญ ผู้พิพากษา เป็นประธานเลยครับ” ผมไปเรียนเชิญตามคำขอ คุยกันไม่ทันขาดคำ ท่าน อธิการบดี เดินเข้ามาฉับพลัน คุณพ่อเจ้าบ่าวเดินจ้ำอ้าวเข้ามากระซิบข้างหูผมว่า “ยุ่งแล้ว อาจารย์ช่วยแก้เกมให้ผมด้วย?” (อ่ะจ๊าก!) 

○ ผมเดินไปถามผู้จัดการฝ่ายจัดเลี้ยง ว่า "โรงแรมมีร้านขายดอกไม้สดไหมครับ" เขาก็บอกว่า “มีครับ แต่ร้านปิดแล้วครับ” ผมปรึกษาฉับพลันว่า “มีพระพุทธรูปสักองค์ไหมครับ” เขางงถามผมว่า “ขอโทษนะครับ จะเอาไปทำอะไรครับ” ผมแจงสี่เบี้ยว่า “VIP ที่จะอวยพรมีสองท่าน พวงมาลัยมงคลมีอยู่ชุดเดียว ผมจะขอเช่าพระเอาไปให้ ผู้พิพากษา เป็นผู้มอบ จะได้ไหมครับ” 

ผู้จัดการฝ่ายจัดเลี้ยง อธิบายว่า “พระที่เราพูดถึงมีไว้ใช้ในพิธีรดน้ำสังข์ ฝ่ายทรัพย์สินบันทึกไว้ว่าเป็นทรัพย์สินของโรงแรม ถ้าให้ไปผมจะโดนข้อหายักยอก เอางี้ดีกว่า ผมให้ยืมใช้ในพิธี เสร็จแล้วคืนผมด้วยนะครับ” อธิการบดี คล้องมาลัย ผู้พิพากษา มอบพระ ราบรื่นปานนั้น 

○ ผมเป็นผู้เรียนรู้คิดค้นฝึกฝนตลอดชีวิต ล่าเหยื่อทุกเว็บไซต์ ได้มุกจากแท็กซี่ ลูกค้าใจดีเล่าวิสัยทัศน์ แจกเบอร์โทรศัพท์รับปรึกษาฟรี คุยกับผู้มีอายุยืน ขาใหญ่แอบกระซิบ หลวงพ่อเทศน์ให้ฟัง นั่งดูหนังหลังข่าว  

“ตราบใดที่ยังติดนิสัยดูหมิ่นทุกสรรพสิ่งที่มีอยู่ในทุกอนูของโลก ยากนักที่จะขึ้นแท่นเป็น มืออาชีพ”