เนื้อเลียง : ก๋วยเตี๋ยวเมืองจันท์

เมืองจันท์เขาดังเพียงเรื่องเส้นก๋วยเตี๋ยวเหนียวนุ่มแต่อย่างเดียวเสียที่ไหน เครื่องก๋วยเตี๋ยวและสกุลแห่งก๋วยเตี๋ยวเมืองจันท์นั้นมีอารมณ์การปรุงแยบคายแถมยังมีกลิ่นรสวิเศษโอชา หาไม่มีในก๋วยเตี๋ยวไทยสกุลอื่น

 
ผัดปูนั่นก็อย่างหนึ่งจะเว้นไว้ มาว่ากันด้วยก๋วยเตี๋ยวเนื้อเลียง ก่อนดีกว่า ไม่ใช่ๆ เนื้อเลียง_ผา เนื้อวัวนี่แหละเอามาทำเลียง เลียงอย่างว่ามีโขลกมีตำ ไม่ใช่ว่าเอามาเรียง
 

เริ่มต้นเขาต้องไปว่าผงพะโล้จากร้านขายยากันมาก่อน ให้ร้านยาบดให้จัดให้ มันจักหอมฟุ้งจรุงใจมากกว่าไปซื้อตลาดคนหัวเมืองที่นิยมเอมโอชโภชนา เขาไม่ได้ไปร้านยาเพื่อเจียดยามารักษาแต่เพียงอย่างเดียว ไปเอาเครื่องเทศมาทำกับข้าวด้วยที่นครสวรรค์มีร้านหนึ่งชื่อชัยอรุณโอสถ นั่นก็ของดีไม่มีเบาเลยทีเดียว  จากนั้นก็เข้าไปป่าช้า หาสมุนไพรวิเศษรสฉุนปร่าชื่นหอมชอบขึ้นอยู่ในที่สงบสงัดสัปปายะวังเวง เรียกว่า ‘เร่ว’- ป่าช้า เอามาประสมเข้าเครื่องปรุงเสียด้วย ขาดมิได้เลย (น่าฉงนตรงที่ว่าล้านนาว่าป่าเห้ว, จันทบูร ว่า ป่าเร่ว สรรพสำเนียงช่างสอดคล้าย)

อันว่าเร่วสมุนไพรนี้ มีทั้งเร่วธรรมดาแลเร็วหอม ขอประจงเลือกใส่เร่วหอมเถิด_รสดีกว่า หอมมากกว่าและปร่าน้อยกว่า เร่วหอมมันหอมตั้งกะใบ ไม่ต้องรอราก เด็ดใบดมก็หอมแล้ว
 

ติดเตาสุมรุมไฟเข้าแล้ว ประเคนผงพะโล้แลเร่วหอมลงไปต้มกระดูกวัว แล้วเอาเนื้อน่องวัวลงต้มเคี่ยวในหม้อเดียวกันนี้ ถ้าวัวบ้านเหนียวมากก็ทายางมะละกอดิบ เอาลูกเขียวๆมาปาดตรงหัว มีปาเปนเอนไซม์ช่วยนุ่ม บางบ้านใส่เหง้าสับปะรดเอาบรอมีเลนช่วยนุ่ม ถ้าใส่เร่วสดจะได้รสหวานปะแล่มจากหัวเร่วมากกว่าเร่วแห้ง ทีนี้ปรุงเค็มลึกเค็มแหลม หวานด้วยน้ำตาลงบอ้อยหรือไม่ก็น้ำตาลปึก
 

ช้อนเนื้อน่องนั่นขึ้นมาซอยหั่นเปนแผ่นๆตั้งเรียงไว้ แต่เดิมมาเนื้อเลียงนี้ตั้งเรียงชิ้นสวยในชามกระเบื้องแข็งได้ทรงทว่าเปื่อยนุ่ม ไม่เเหยะเละ สมัยนั้นไม่มีเนื้อสด/ลูกชิ้นหรอก เท่านี้ก็อร่อยเหลือหลายแล้ว เส้นจันท์มีหลายเจ้า ของท่าใหม่ตราสีแดง ของขลุงตราสีเขียว อร่อยทั้งคู่ เอาลวกเสีย

กินแห้งเอาเคล้าน้ำมันกระเทียม กินน้ำไม่ต้องเคล้า เอาหยอดหน้า ควบด้วยใบผักชีฝรั่ง (ใบเลื่อย) ซอยละเอียดๆ น้ำส้มสายชูเมืองจันท์เขาทำจากหมักข้าวเหนียวขาว แต่ก่อนนี้ตามครัวฝั่งพ่อไปทำเหมืองพลอยสังเกตว่าเขาแยกไว้แก้วนึง อีกแก้วเปนพริกตำแดงส้ม จะกินก็ผสมเอา
 

ที่ขลุงเวลานั้น ก๋วยเตี๋ยวเนื้อเลียงขายกันในบ้านหน้าบ้านใต้ถุนบ้านทำเตียนๆมีที่นั่ง กลิ่นต้มน้ำก๋วยเตี๋ยวหอมละล่อง บางทีถั่วงอกเขาหมด ผักบุ้งไม่มี 
 

คุณป้าร้องถามว่าใส่แตงกวาแทนได้ไม๊_55  คลับคลายคลับคลาว่าชื่อคุณป้ากุล
 

เส้นใหญ่สั่งแล้วสมัยนั้นเขางง_เรียกเส้นโต ใหญ่เหญ่ย อะไรเล่า_55
 

ผงพะโล้ที่นั่นมักใช้ตราเป็ด ต่อมาพวกปากน้ำทำตรานกกระเรียนมาขายแข่ง ต่อมาพวกปากไหนไม่รู้ทำตราเหยี่ยวตรานกอินทรีมาจิกนกกระเรียน 55
 

ใครไม่รับประทานเนื้อ ชาวเมืองจันท์ทำหมูเลียงให้_ใช้ขาหมูทำ มีขายมานานนมที่ตรงคมบาง ในเมืองน่ะ เปนก๋วยเตี๋ยวร้อนๆที่มีรสหอมลึกแห่งเร่วแผ่วแผ่อวลอลอยู่ในนั้น

นสพ.ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 41 หน้า 17 ฉบับที่ 3,719 วันที่ 3 - 6 ตุลาคม พ.ศ. 2564