แนวคิดของจีนต่อการสร้าง“ฟาร์มแห่งอนาคต”

พลโท ดร.ไชยสิทธิ์ ตันตยกุล ผู้เชี่ยวชาญด้านยุทธศาสตร์และการป้องกันประเทศ ได้ประมวลและนำเสนอแนวคิดของจีนต่อการสร้าง “ฟาร์มแห่งอนาคต” ซึ่งหมายถึงการประยุกต์ใช้อุปกรณ์เทคโนโลยีสารสนเทศ และแนวคิดการจัดการยุคใหม่ การเพิ่มประสิทธิภาพ และสร้างการจัดการในการผลิตทางการเกษตร โมเดลธุรกิจ และระบบการจัดจำหน่ายอย่างเป็นระบบ โดยมีเป้าหมายเพื่อเพิ่มผลประโยชน์ด้านการเกษตรอย่างครบวงจร และความสามารถในการแข่งขันทางอุตสาหกรรม การเกษตรรูปแบบใหม่ที่ส่งเสริมความเจริญรุ่งเรืองร่วมกันของเกษตรกรและพื้นที่ชนบท กล่าวคือ

1.เป้าหมายของการสร้างฟาร์มแห่งอนาคต

1.1 เพื่อการปรับปรุงผลประโยชน์ที่ครอบคลุม เร่งการสร้างกลไกการผลิต การแปลงเป็นดิจิทัล และข่าวกรอง เสริมสร้างการบูรณาการกับเทคโนโลยีสารสนเทศรุ่นใหม่และเทคโนโลยีการเกษตรขั้นสูง และปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิตและระดับการจัดการของฟาร์ม 

1.2 เพื่อความสามารถในการแข่งขันที่เพิ่มขึ้น เร่งการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและเทคโนโลยีชีวภาพรุ่นใหม่เชิงลึก ปรับปรุงระดับการพัฒนาอุตสาหกรรมที่อัจฉริยะอย่างต่อเนื่อง และส่งเสริมคุณภาพ ความปลอดภัย และคุณภาพของสินค้าเกษตร

1.3 เพื่อความสามารถในการแบ่งปันความมั่งคั่งที่เพิ่มขึ้น โดยคิดค้นรูปแบบค่าเช่าที่ดิน ส่วนแบ่งเงินปันผล ค่าจ้างแรงงาน ความช่วยเหลือและการจับคู่ ฯลฯ อย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อส่งเสริมการจ้างงานและรายได้ของเกษตรกร เพิ่มรายได้ทางเศรษฐกิจส่วนรวมในชนบท คิดค้นแนวคิดการพัฒนา เร่งรัดการรวมกลุ่มของอุตสาหกรรมขั้นปฐมภูมิ ขั้นทุติยภูมิ และขั้นตติยภูมิ สร้างและปรับปรุงกลไกการเชื่อมโยงผลประโยชน์ระหว่างเกษตรกรรายย่อยกับระบบอุตสาหกรรมเกษตรสมัยใหม่

2. ประเภทของการสร้างฟาร์มแห่งอนาคต

2.1 เป็นผู้นำด้านเทคโนโลยี ดำเนินการบริการทางสังคมอย่างแข็งขัน เช่น การจัดหาต้นกล้า การดำเนินงานด้านยานยนต์ และการเป็นผู้ดูแลที่ชาญฉลาด ด้วยการเสริมศักยภาพด้านเทคโนโลยีและอุปกรณ์ ผลผลิตต่อหน่วยพื้นที่ หน่วยเวลา และบุคลากรของหน่วยได้รับการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญ ในแง่ของการเป็นผู้นำการพัฒนาของอุตสาหกรรมการเกษตรด้วยเทคโนโลยี มีบทบาทนำและเป็นแบบอย่างที่ชัดเจน

2.2 เป็นผู้นำในอุตสาหกรรมที่มีอิทธิพลอย่างมากในอุตสาหกรรม การจัดตั้งแบรนด์ที่ได้เปรียบในระดับภูมิภาค มีบทบาทนำและเป็นแบบอย่างที่ชัดเจนในการผลักดันการพัฒนาอุตสาหกรรมที่มีลักษณะเฉพาะของท้องถิ่น และเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันของอุตสาหกรรมการเกษตร

อาจกล่าวได้ว่า การก่อสร้างฟาร์มแห่งอนาคต คือ "3+5+N" โดย "3" หมายถึงการสนับสนุนหลักสามประการของสมองด้านอุตสาหกรรมการเกษตร ชุดแอปพลิเคชันสนับสนุนทางการเกษตร และ แอปพลิเคชันการจัดการฟาร์มดิจิทัลในอนาคต สำหรับ "5" หมายถึงโครงการเสริมสร้างศักยภาพ 5 ประการ ส่วน "N" หมายถึงสถานการณ์การใช้งาน N เช่น ฟาร์มในอนาคต และ ทุ่งหญ้าในอนาคต

นอกจากนี้ วิเคราะห์ได้ว่า แนวคิดของจีนต่อการสร้าง “ฟาร์มแห่งอนาคต” ประกอบด้วยปัจจัยดังนี้

1.การจัดสรรปัจจัยการผลิตให้เหมาะสม เช่น ทรัพยากรที่ดิน สิ่งอำนวยความสะดวกและอุปกรณ์ เชื้อพันธุกรรมและแหล่งที่มา น้ำ ปุ๋ย และ โภชนาการ วัคซีน และสารกำจัดศัตรูพืช วิทยาศาสตร์ และ เทคโนโลยี ความสามารถทางวิชาชีพ ฯลฯ 

ปรับปรุงกลไกนวัตกรรมทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี เช่น วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี บุคลากรและการฝึกอบรมด้านเทคนิค พัฒนาบริการทางสังคม ปรับปรุงคุณภาพของปัจจัย เพิ่มเนื้อหาของปัจจัย การป้อนปัจจัยที่เข้มข้น และการผสมผสานปัจจัยที่เหมาะสม ฯลฯ เวลาและพื้นที่การจัดการที่แคบลง การเพิ่มความสามารถในการปรับตัวและเพิ่มผลประโยชน์ที่ครอบคลุม

2.การลงทุนในทรัพยากรมนุษย์ด้านการเกษตร ยกระดับคุณภาพของแรงงานภาคเกษตร จัดระเบียบบุคลากรด้านการวิจัยและพัฒนา (R&D) เพื่อดำเนินการสร้างสรรค์นวัตกรรมทางเทคโนโลยี ปรับปรุงเนื้อหาทางเทคโนโลยีและคุณภาพขององค์ประกอบ และสร้างข้อได้เปรียบทางการแข่งขันของอุตสาหกรรม

3.การผลิตอัจฉริยะ โดยดำเนินการเปลี่ยนแปลงการใช้เครื่องจักรของกระบวนการผลิตทางการเกษตรทั้งหมด และสร้างระบบการทำงานที่ใช้เครื่องจักรทั้งกระบวนการ ส่งเสริมการบูรณาการเชิงลึกของเทคโนโลยีสารสนเทศยุคหน้า เช่น Internet of Things เข้ากับเทคโนโลยีการเกษตรและอุปกรณ์ปฏิบัติการ และสร้างระบบตรวจสอบและควบคุมแบบดิจิทัลที่แม่นยำ

4. การตรวจสอบทรัพยากรข้อมูล และการบูรณาการพืชไร่นา และ เทคโนโลยีอื่นๆ แบบจำลองการควบคุมที่แม่นยำสำหรับการควบคุมสิ่งแวดล้อม การจัดการน้ำและ ปุ๋ย การจัดหาสารอาหาร รวมทั้งการป้องกันและควบคุมศัตรูพืชและโรค

5.ระบบนิเวศอุตสาหกรรม โดยมีเป้าหมาย คือ ผลิตภัณฑ์เกษตรที่ปลอดภัยและมีคุณภาพสูง และ ระบบนิเวศน์สีเขียว โดยคำนึงถึงปัจจัยต่างๆ เช่น สิ่งแวดล้อม ทรัพยากร และผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ เสริมความแข็งแกร่งของการประยุกต์ใช้เทคโนโลยี

เช่น การผลิตสีเขียว และการใช้ทรัพยากรของเสีย สร้างความมั่นใจในคุณภาพ และ ความปลอดภัยของสินค้าเกษตร ส่งเสริมการรีไซเคิลทรัพยากรและการอนุรักษ์พลังงานในกระบวนการผลิต มีประสิทธิภาพ ลดการปล่อยคาร์บอนต่อหน่วยผลิตภัณฑ์ และสร้างรูปแบบการพัฒนาระบบนิเวศสีเขียวอย่างยั่งยืน 

6.สำหรับมูลสัตว์และมูลสัตว์ปีกนั้น ถูกจัดประเภทและนำไปใช้ประโยชน์อย่างครอบคลุมโดยการคืนทุ่งสู่ป่า การผลิตปุ๋ยอินทรีย์ การแปลงก๊าซชีวภาพ ฯลฯ สำหรับปศุสัตว์และสัตว์ปีกที่ป่วย และ ตาย จะได้รับการบำบัดจากส่วนกลางผ่านศูนย์บำบัดที่ไม่เป็นอันตราย สำหรับพืชผล ฟางข้าว พลังงาน ปุ๋ย การใช้ประโยชน์อย่างครอบคลุมของวิธีการต่างๆ เช่น อาหารสัตว์ วัสดุพื้นฐาน และ วัตถุดิบ ได้ให้กำเนิดอุตสาหกรรมการใช้ประโยชน์จากของเสียทางการเกษตร

7.เสริมสร้างการควบคุมดิจิทัลของปัจจัยการผลิต (ปุ๋ย ยาฆ่าแมลง วัคซีน และยารักษาสัตว์ ฯลฯ) สร้างและใช้แบบจำลองการควบคุมอัจฉริยะ เช่น สภาพแวดล้อมการเจริญเติบโตของสัตว์และพืช อัตราส่วนสารอาหาร แนวโน้มการเติบโต และความปลอดภัยทางชีวภาพ และติดตามคุณภาพและ ความปลอดภัยของสินค้าเกษตรตลอดกระบวนการ
 

8.สร้างระบบตรวจสอบการปล่อยคาร์บอน สำหรับแต่ละลิงค์ในการผลิตทางการเกษตร สร้างการวิเคราะห์และประเมินการประหยัดพลังงานและลดการปล่อยมลพิษและแบบจำลองการตัดสินใจด้านการจัดการ และปรับปรุงความสามารถในการประหยัดพลังงาน และ ลดคาร์บอนของอุปกรณ์ปฏิบัติการ

9.การจัดการที่มีประสิทธิภาพผ่านการเชื่อมต่อระหว่างกัน และการแบ่งปันระบบการจัดการดิจิทัลของฟาร์มแห่งอนาคต และแอปพลิเคชันบริการทางอุตสาหกรรมของแผนกการจัดการทุกระดับ เสริมความแข็งแกร่งให้กับการจัดการแบบบูรณาการ

และการจัดตารางเวลาแบบรวมศูนย์ของข้อมูลองค์ประกอบในห่วงโซ่อุตสาหกรรมทั้งหมด กระบวนการผลิตทั้งหมด และ วงจรชีวิตผลิตภัณฑ์ทั้งหมด และดำเนินการขุดข้อมูลและประมวลผลการวิเคราะห์ สร้างระบบการตัดสินใจที่ชาญฉลาด สร้างความสามารถในการบริการทางสังคม และปรับปรุงประสิทธิภาพการจัดการอุตสาหกรรมและระดับการจัดการ

10.การกระจายการทำงาน โดยอาศัยรูปแบบการพัฒนาอุตสาหกรรมที่มีอยู่ผ่านบริการขยาย "เกษตรกรรม+" สถานการณ์เต็มรูปแบบ ส่งเสริมการบูรณาการข้ามพรมแดนของรูปแบบต่างๆ ในอุตสาหกรรมการเกษตร คิดค้นรูปแบบองค์กร สำรวจกลไกการกระจายปัจจัยนำเข้าและรูปแบบการจัดการใหม่ๆ

เสริมสร้างศักยภาพทางเทคโนโลยี และรูปแบบการรวมกลุ่มทางอุตสาหกรรม เพื่อเป็นผู้นำและขับเคลื่อนเกษตรกรโดยรอบและหน่วยงานด้านการเกษตรให้ตระหนักถึงความสามารถในการสาธิตของความเจริญรุ่งเรืองร่วมกัน

11. การอิงตามการผลิตทางการเกษตรและชนบทที่สวยงาม โดยให้บริการเสริม "เกษตร+" ที่มีมูลค่าเพิ่มข้ามพรมแดนและเต็มรูปแบบ เช่น การทำให้วิทยาศาสตร์การเกษตรเป็นที่นิยม ประสบการณ์เชิงเกษตร การท่องเที่ยวเชิงเกษตร ฟังก์ชั่นการบริการที่ครบวงจรและสภาพแวดล้อมทางธุรกิจที่น่าอยู่และเหมาะสม

12. การมุ่งเน้นไปที่องค์ประกอบต่างๆ อาทิ ประสบการณ์ของผู้บริโภค และการรับรู้เกี่ยวกับสินค้าเกษตร ประสบการณ์เกี่ยวกับสัญลักษณ์ตราสินค้า เป็นต้น การสร้างระบบมูลค่า และ เครดิตสำหรับการผลิตอย่างเป็นระบบ และการจัดการตราสินค้า รวมทั้งการเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันหลักของฟาร์มในอนาคต

(ข้อมูลจากเว็บไซต์ http://zj.news.cn/2022-08/31/c_1128965565.htm )