นมทอด & โจ๊กปลาเก๋า ร้านพ่อครัวกวางตุ้งแห่งหัวหิน

ทะเลหน้าฝนมันออกจะมีบุคลิกพิเศษ คือ ลมทะเลของมันนั้นไม่ใคร่จะเหนียวตัวนัก คลื่นลมรุนแรงก็จริง แต่ท้องน้ำกลับอุดมไปด้วยแมงกระพรุน-สัตว์เด้งดึ๋งที่เปี่ยมพิษร้ายเด็กๆ ลูกหลานจะลงทะเลหน้าฝนต้องระวังเจ้าตัวอร่อยนี่ พวกเพื่อนบ้านเมืองจันท์เมืองตราด แกกวาดจากทะเลบ้านแกไปดองน้ำฝาดทำล้างพิษ แหม่_เอร็ดอร่อยกรุบกรอบ กับน้ำจิ้มพริกตำเกลือมะนาวใส่ถั่วตัด!
 
ฝนลงปีนี้ออกบ้านมาสำรวจทรัพย์สินคร่ำคร่าชายฝั่งชะอำ/หัวหิน ก็น่าแปลกใจว่ายังอยู่ดี มิได้มีใครบุกรุกล้ำ วนรถจะไปแสงไทย เพื่อหาปูม้ากินกับน้ำจิ้มพริกตำ ก็แสงไทยช่างมารยาทดี สละที่ริมทะเล(บุกเบิกในความรู้สึกว่าบุกรุก)ให้หลวง ส่วนตัวย้ายมาขึ้นบก ในขณะที่เจ้าอื่นยื้อยุทธกันต่อไป

ผู้ดีก้อยังงี้ อีทีนี้เราจะไปนั่งแสงไทยในตึกแถวทำไม อุตส่าห์มาถึงชายหาดหัวหิน เอ้อ ปากจะกินปู คอจะดื่มฟอง หูจะฟังคลื่น จมูกจะสูดละอองมรสุม ให้ไอทะเลอันมันโกรกตัวฟอกปอดสักกะหน่อย_โถ่เอ๊ย
 
วนรถไปเจอร้านจีนแบบว่าไม่มีใครพูดไทย อยู่หัวมุมถนนแนบเคหาสน์ ท่าทางชอบกล สมควรเปนที่ซึ่งคนมีฝีมือเร้นกายอยู่
 
สุกี้ว่ามันแพงน่ะพ่อ ตามประสาเยาวชนผู้กินความประหยัดเปนอาหารวิเศษโภชนาของสุกี้มีนิยามความหมายเกินเลยความอิ่มไปถึงความประหยัด_Savingในเม็ดเงินและเนื้อราคา
 
หากว่าได้ของถูก แม้คุณภาพไม่ดีนัก เขาถือว่าได้ความอร่อยเพิ่มมาจากตรงนั้น_นี่เปนความอิ่มเอมของสุกี้ผู้มีราศีมัธยัสถ์เปนออร่า พ่อเลยบอกว่า เออน่ะ เด๋วจะทำไรให้ดู

เข้าร้านแล้วก็เรียกเชิญพ่อครัวมาดูหน้าดูตา ท่าทางเถ้าชิ้วทะมัดทะแมงใช้ได้ จึงออกโอษฐ์(ภาษาลิเกใช้ยามเข้าฉาก)ไปว่า ‘นี่_เดี๋ยวจะวัดฝีมือล่ะหนา’
   
ลองไปทำโจ๊กปลาเก๋ามากินกันที จานนี้ทำไม่ได้ย่อมมีตายกันไปข้าง เพราะมันยากจะทำปลาสดเนื้อลิ่มไม่ให้คาว และคงความนุ่มหยุ่นแห่งปลา ในอุณหภูมิโจ๊กเดือดร้อนจัดๆ
 
ต่อมาไปเอากุ้งเล็กมานึ่งกระเทียมรองวุ้นเส้น (กะประหยัดตามใจเด็ก) ก็อร่อยเข้มข้นสมใจ ไก่ต้มไปฉีกมา เอ้อ เขาโรยน้ำมันงาปรุงและผักชีสุ่มไม่หวง บะหมี่เอาแบบซี่โครงทอด เพื่อลบล้างภาพจำของสุกี้ที่ไปกินมั่วแถวฮ่องกงมาโดยประหยัด แล้วบ่นว่ารสชาติยังกะน้ำล้าง_ชาม ของหวานเอานมทอด โรยน้ำตาล ผักเอาผักกาดขาวผัดพริกแห้ง เอ๊อะ คุณเชฟใส่น้ำส้มมาด้วยเปรี้ยวดี เจริญอาหาร

 
แล้วหาทางเติมโจ๊กตับหมู วัดฝีมืออีกชาม ตับมันทำยาก ล้างน้ำไม่พอ ต้องล้างด้วยแป้งมันอีก ตามสูตรการครัวแผ่นดินใหญ่ ฟองนอกแก้วนึง ข้าวเปล่าถ้วย
 
เข้าวงสามคนก็ตกคนละห้าร้อยไม่แพงหรอกในการซื้อประสพการณ์ให้ลูกหลานว่าของดีของอร่อย มันมีอยู่ อย่าไปกลัวกำแพงราคาที่คนมีวิชาเขาตั้ง เราต้องก้าวข้ามไปให้ได้ ข้ามไม่ได้ก็ทุบเอา ฐานรากไม่ดีกำแพงก็มีสิทธิล้มครืนได้ง่ายสบายแฮ

นสพ.ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 43 หน้า 18  ฉบับที่ 3,931 วันที่ 15 - 18 ตุลาคม พ.ศ. 2566