ขาหมูและข้าวมันไก่หลังศาล

เที่ยวระนองคราวนี้เวลาน้อย กว่าจะฝ่าฝนจากเขาหลักเลาะเลียบชายแดนพม่ามาถึงตะกั่วป่า ก็ค่ำแล้ว ฮกกี่เหลา เจ้าประจำก็เกิดปิดขึ้นมาอีก ได้อาศัยไก่ทอดสมุนไพรของขุนเดชที่ตลาดตะกั่วป่ารองท้อง เครื่องสมุนไพรของเขาตำมาละเอียดดีจริงทอดเสียกรอบทุกส่วนรับประทานได้รสได้กลิ่นจนแทบจะอร่อยกว่าไก่! ตั้งวงกินอาหารสุขภาพมี ผักผักบุ้ง หมูผัดเคย ปลาเนื้อชุบแป้งทอดผัดมะระจีนฝานร้านข้ามต้มฟากตรงข้าม จนพอมีแรงก็ค่อยลากต่อไปถึงกระบุรีก็ค่ำมากแล้ว จะเที่ยงคืนถึงได้เข้าพักที่ โรงแรม BLU Monkey ซึ่งก็ออกแบบมาดีมากๆราคาย่อมเยาว์ มีกล้วยหอมให้กินฟรี 24 ชม. ตรงตามคอนเซ็ปต์ว่าลิงนั้นกินกล้วย! สบู่ แชมพูอะไรๆกลิ่นกล้วยไปหมด!!
 
สายวันนี้ก็ได้จังหวะได้คารวะสุสานเจ้าเมืองระนอง(รายา ออฟ ระนอง) คือ ท่านเจ้าคุณคอซูเจี้ยง ร้านอาหารในเมืองพากันแนะว่า ซุปก๊กซิมบี๊สิดี เปนของคู่ควรกะท่าน หากินเมืองอื่นก็หามีไม่ มีแต่ในระนอง มีค่าควรแก่การนำเซ่นไหว้ ซุปก๊กซิมบี๊ นี่เปนอย่างไร?

ท่านผู้ปรุงว่า ก็ตั้งกระทะ ใส่น้ำสต๊อกไก่ลงไป ต้มให้เดือด แล้วใส่น้ำมันหอย ซีอิ๊วขาว ซอสปรุงรส ตัดน้ำตาล พริกไทย เกลือหน่อย จากนั้นใส่ไก่ฉีก เห็ดหูหนู เส้นสาหร่าย ตามไปต้มจนเดือด ตอกไข่ใส่ถ้วยตีให้แตกดีแล้วโรยลงไป เบาไฟ ใช้ไฟอ่อน จึงใส่แป้งมันผสมน้ำใส่ซีอิ๊วดำแต่งสี คนให้เข้ากัน ปิดไฟ ยกลงจากเตา ตักใส่ถ้วย โรยด้วยกระเทียมเจียวและใบผักชี พร้อมเสิร์ฟ ! 
 
อีทีนี้จะให้ extravaganza เข้าไปอีกก็โรยเนื้อปู นำขึ้นเซ่นดวงวิญญาณท่านเจ้าเมืองก่อน ธูปหมดดอกก็ลามากิน รู้สึกว่ามีความอร่อยปนไปกับความสิริมงคล!

แต่ว่าถ้ายังไม่อิ่ม ก็ขอชวนท่านไปชิมของอร่อยง่ายๆ อย่าง ‘ข้าวมันไก่หลังศาล’ กลางเมืองระนองเก่า เขาตื่นมาหุงข้าวมันแต่มืดเลย ไก่ต้มโรยซีอิ้ว แบบชาวอันดามัน ไก่ทอดทำมาแห้งดีกรอบกร้วม ให้ปริมาณเยอะมากๆ ทั้งกับทั้งข้าว น้ำซุปสดชื่น น้ำจิ้มใช้ซีอิ้วดำเค็มประจำถิ่นปรุงกับเต้าเจี้ยวยำพริกขิงแก่สับ ส่วนน้ำจิ้มหวานไก่ทอดเขาแยกมา ซีอิ้วดำหวานก็วางให้อีกต่างหาก อร่อยสมประสงค์ในยามเช้า แต่ทว่าที่อร่อยเกินหน้าเกินตาไก่ คือขาหมูของเข้า เปนขาหมูเนื้อหนั่น หั่นมาคำโตๆให้เคี้ยว หนังหมูเด้งดึ๋งกรุบกรอบชุ่มน้ำพะโล้ รสเค็มคมคายที่สำคัญคือไร้มัน กินกับข้าวมันไก่ราดด้วยน้ำส้มสายชูพริกตำ โอ้โห อร่อยจัดเสียจนลืมกินไก่!