เศรษฐกิจแห่งความหวัง : Hope-based Economy

อะไรที่ทำให้ประชาธิปไตยเป็นความหวัง และความหวังเกี่ยวข้องอย่างไรกับเศรษฐกิจ เราอาจจะเคยได้ยินว่า No Hope No growth ซึ่งหมายความว่า ที่ใดมีความหวัง ที่นั่นย่อมเติบโต บทเรียนจากโลกประชาธิปไตย ที่ขับเคลื่อนด้วยทุนนิยมเสรี พิสูจน์มานานแล้วว่า ทำให้เศรษฐกิจเจริญเติบโตและรายได้กระจายได้ดีกว่าระบอบการเมืองอื่น ทั้งสามารถใช้อธิบายและเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับเศรษฐกิจที่เปี่ยมความหวังและเสริมความมุ่งมั่นสู่อนาคต

เศรษฐกิจแห่งความหวัง คือ แนวคิดที่ชี้สำคัญของความหวังในแง่ปัจจัยสร้างแรงบันดาลใจและสร้างสรรค์นวัตกรรมแก่เศรษฐกิจระดับประชากร ความหวังเป็นปัจจัยสำคัญที่สร้างแรงจูงใจและผลักดันเศรษฐกิจให้รุดหน้าส่งเสริมผู้คนให้แสวงหาและตอบสนองโอกาสมุ่งอนาคตที่ดีกว่า รวมถึงส่งเสริมความเชื่อมั่นในการดำเนินชีวิตและการลงทุนในกิจการต่างๆ

เศรษฐกิจแห่งความหวังส่งผลกระทบบวกหลายด้าน อาศัยความหวังและความเชื่อมั่นผู้คนย่อมแลเห็นโอกาสและลู่ทางพัฒนาเศรษฐกิจ ไม่ว่าธุรกิจเล็กๆ หรือผู้ประกอบการรายย่อยย่อมสร้างธุรกิจใหม่หรือขยายกิจการขึ้นอย่างมั่นคง ตลอดจนมนุษย์เงินเดือนที่ต้องการเปลี่ยนงานหรือออกมาตั้งกิจการใหม่ย่อมสามารถไล่ตามฝันของพวกเขา

ยิ่งกว่านั้นเศรษฐกิจแห่งความหวังยังสร้างแรงบันดาลใจแก่สังคมองค์รวม กความหวังด้านการเพิ่มโอกาสการศึกษาหรือพัฒนาทักษะที่จำเป็น ความหวังต่ออาชีพที่มั่นคงและการเติบโตอย่างยั่งยืน ล้วนสร้างพื้นที่เครือข่ายธุรกิจและความร่วมมือระหว่างกลุ่มคนที่สนใจและเชื่อมั่นต่ออนาคตที่ดีกว่า

กระนั้น เศรษฐกิจแห่งความหวังนับเป็นโจทย์อันท้าทายและปัญหาทางเศรษฐกิจหลายมิติที่ต้องฟันฝ่า ที่สุดแล้วหากผู้คนเปี่ยมความหวังและเชื่อมั่นหาญกล้าเผชิญหน้าสารพัดความท้าทาย พวกเขาย่อมบันดาลใจและสมาธิหาลู่ทางฟันฝ่าแก้ไขและพัฒนาไปได้ ที่สำคัญเศรษฐกิจแห่งความหวังเป็นปัจจัยสร้างสังคมอันยั่งยืนและเพื่อนบ้านที่แข็งแกร่งขึ้นได้ จากที่ความหวังย่อมสนับสนุนสัมพันธ์ภาพอันดีระหว่างบุคคลและองค์กร

กล่าวได้ว่า การสร้างเศรษฐกิจแห่งความหวังเป็นปัจจัยที่ต้องพิจารณาอย่างสำคัญเพื่อสามารถบรรลุสังคมและเศรษฐกิจอันยั่งยืน

ตัวอย่างเศรษฐกิจแห่งความหวังในต่างประเทศ:

1. สหรัฐอเมริกา: ยุคที่วงการเทคโนโลยีภาคเอกชนของสหรัฐอเมริกา เกิดเศรษฐกิจแห่งความหวังอย่างกว้างขวาง ไม่ว่า Tech Startup Companyที่ทคโนโลยีใหม่ระดับนวัตกรรม รวมถึงผู้ประกอบการที่มีความหวังและมุ่งมั่นก่อตั้งธุรกิจใหม่

2. อาหรับสปริง: สิ้นปี 2010 เมื่อรัฐบาลบริหารเศรษฐกิจล้มเหลวเกินเยียวจนประชาชนลุกฮือขึ้นมาโค่นล้ม ส่งผลให้ประชาชนในหลายภูมิภาคออกมาเคลื่อนไหวนำไปสู่ภาวะเศรษฐกิจแห่งความหวัง ผู้คนเริ่มคาดหวังเป้าหมายชีวิตที่สูงขึ้นทั้งการเปลี่ยนแปลงและการพัฒนาเศรษฐกิจอย่างยั่งยืน

3. ญี่ปุ่น: หลังจากเผชิญวิกฤตเศรษฐกิจในทศวรรษ 1990 จนญี่ปุ่นก้าวเข้าสู่ "the lost decade" รัฐบาลญี่ปุ่นหันมาให้ความสำคัญกับนโยบายเพิ่มความหวังและความมุ่งมั่นฟื้นเศรษฐกิจ ทั้งประชาชนและธุรกิจท้องถิ่นต่่างสร้างสรรค์และพัฒนานวัตกรรมหลากหลายกลุ่มอุตสาหกรรม ไม่ว่าเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร ยานยนต์ไฟฟ้ารวมถึงเทคโนโลยีการแพทย์

4. เวียดนาม: ครั้งเปิดประเทศรับเศรษฐกิจตลาดเสรีเมื่อปี1986 เศรษฐกิจเวียดนามเริ่มพลิกโฉมอย่างมาก การลงทุนต่างประเทศเพิ่มขึ้น การพัฒนาอุตสาหกรรมและการค้าขนานใหญ่ ทั้งอุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์ การผลิตยานยนต์ และการท่องเที่ยว

เหตุการณ์เหล่านี้สะท้อนความสำคัญของความหวังต่อกระบวนการสร้างเศรษฐกิจและสังคมที่ยั่งยืน ผู้คนที่เปี่ยมความหวังและความมุ่งมั่นย่อมผลักดันเศรษฐกิจให้พัฒนาและสร้างโอกาสใหม่ๆ ที่ก่อผลบวกแก่สังคมกระทั่งเศรษฐกิจเติบโตรุดหน้าไปได้

โอกาสเพื่อบรรลุเศรษฐกิจแห่งความหวังขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย ผลเลือกตั้งนับเป็นปัจจัยสำคัญที่สามารถระบุชัดว่า คนรุ่นต่อไปจะสามารถบรรลุเศรษฐกิจแห่งความหวังในประเทศไทยหรือไม่

ต่อกรณีทั่วไป โอกาสบรรลุเศรษฐกิจแห่งความหวังขึ้นกับสถานการณ์เศรษฐกิจองค์รวมหรือนโยบายเศรษฐกิจภาครัฐบาลที่ส่งผลต่อเศรษฐกิจประเทศ กระทั่งโอกาสเข้าถึงการศึกษาและพัฒนาทักษะที่จำเป็นสำหรับคนรุ่นใหม่

การเลือกตั้งจึงอาจมีผลกระทบต่อนโยบายเศรษฐกิจและการพัฒนาเศรษฐกิจระยะยาว หากเลือกตั้งแล้วได้รัฐบาลที่มุ่งมั่นสร้างโอกาสแก่คนรุ่นใหม่ ไม่ว่าการสร้างองค์กรสนับสนุนให้เริ่มต้นธุรกิจส่งเสริมการสร้างงานและการสร้างรายได้ สนับสนุนการศึกษาและพัฒนาทักษะวิชาชีพ สร้างโอกาสการทำงานและการลงทุนเพื่ออนาคต ย่อมเพิ่มโอกาสให้คนรุ่นใหม่บรรลุเศรษฐกิจแห่งความหวังในอนาคตอันใกล้

กระนั้นการบรรลุเศรษฐกิจแห่งความหวังยังคงประกอบด้วยความมุ่งมั่นและความพยายามส่วนบุคคล คนรุ่นใหม่เองก็ยังสามารถร่วมสร้างร่วมพัฒนาเศรษฐกิจแห่งความหวังโดยตรง ด้วยมุ่งพัฒนาทักษะและความรู้เตรียมพร้อมคว้าโอกาสที่กำลังเข้ามาทั้งร่วมสร้างสังคมและเศรษฐกิจที่ยั่งยืนแก่ประเทศไทย