จังหวัดสตูลนี้เดิมทีท่านว่ามันสโตย สโตยแปลว่ากระท้อน55 ค่าที่ดินแดนดินอุดมแห่งนี้คงมีกระท้อนชุกนัก ในทางราชการแต่เก่าก่อนชื่อทางการของสตูลคือเมืองพระสมุทรเทวา เป็นหนึ่งในสี่แห่งเมืองพระสมุทรในเขตพระราชอาณาจักรอันประกอบไปด้วย สมุทรปราการ, สมุทรสาคร, สมุทรสงคราม และสมุทรเทวา ตราประจำเมืองสตูลทุกวันนี้ยังประทับในหนังสือราชการสำคัญเป็นรูปพระสมุทรเทวานั่งแท่นเหนือมหาสมุทรสวยงามน่าพิศวง
ที่บริเวณดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำไหลลงอันดามัน ณ ที่นั้นท่านเรียกว่าปากบารา ลือกันว่ามาจากกัวลา-บารา (กัวลาคือปากน้ำ) บารา-บาฮา-พารา แปลว่าเมือง สรุปได้ความว่าคือเมืองอย่างว่าเป็นหน้าด่านคั่นน้ำกับบกมาแต่ไหนแต่ไร คนน้ำจากหลีเป๊ะ ตะรุเตา จะขึ้นฝั่งทางบกต้องมาที่ปากบารา ในขณะที่คนบกจะลงน้ำก็กลับกันมาที่ปากบารา เป็นอย่างว่าสถานีการค้าว่างั้นเถิด
ลมหนาวมาปลายฝนปีนี้ คุณจอย โศภิษฐ์พงศธร ผู้หลงใหลในเสน่ห์น้ำใสแห่งเมืองพระสมุทรเทวา กรุณาแนะนำ ร้านอาหารสำคัญรสแห่งปากบารา ค่าที่ว่าเขาฝีมือถึงนักสมควรแก่การบากบั่นไปแวะชิมหา ขึ้นป้ายว่า “ครัวทางเลือก”
จานแรกเขานำเสนอมาซึ่งปลาสำลีสด กรีดอกแล้วเอาไปทอด
อันว่าของทอดแบบนี้นั้นจะเป็นแค่ทอดลอยน้ำมันแล้วอร่อยก็หามิได้ คนครัวที่คุมไฟคุมน้ำมันได้อย่างลึกซึ้งในธาตุธรรมชาติแห่งมัน เขาทอดปลาแล้วก็จะเลยขั้นอร่อยไปถึงขั้นโอชานั่นเลยทีเดียว ปลาสำลีทางเลือกของเขาคราวทอดอย่างนี้หากินที่ไหนไม่มีเหมือน_รับรอง
จิ้มกับน้ำจิ้มพริกตำบีบมะนาว_เปล่า_ไม่มีหรอกจะมาบดมาปั่นเพื่อทุ่นแรง เขาตำ_ตำอย่างตั้งใจให้อับละอองเรณูในพริกมันถูกครกหินสากหินขยี้ให้แหลกออกแล้วคายกลิ่นคายรถอันฉุนอร่อยคมคายออกมา
ท่านใดไม่กินปลาทอดด้วยน้ำจิ้มนี้ก็ได้ กินด้วยยำมะม่วงใส่เม็ดหัวครกหอมแดงซอยบีบน้ำมะนาวแท้ๆได้รสสดชื่นหอมหวาน
จานต่อไปได้แก่ราวท้องปลากระพงแกงเหลือง (คนใต้ท่านใช้ว่าแกงส้ม) คุณมะ(แม่)เจ้าของร้านวันนี้ประจงไปคัดหามาซึ่งไข่ปลาเรียวเซียวชาวเรือพื้นบ้าน ได้ไข่ยวงพวงเพชรงามเต่งอย่างเม็ดไข่มุกด์ กินเข้าด้วยน้ำแกงรสแหลมเผ็ดร้อนตัดมันไข่ มันราวท้องปลารสชาติถึงใจถึงลิ้นเปนนักหนา
หม่อมหลวงอภิชิต วุฒิชัย ท่านว่ารสแหลมอย่างนี้ถูกต้องแล้ว บ่งนิยามความหมายแห่งคำว่าถึงเครื่องซึ่งมันถึงมาตั้งแต่ตอนโขลกเครื่องแกงและตอนละลายตั้งไฟ
จานต่อไปคือหอยท้ายเภาอบใบโหระพา อันว่าหอยท้ายเภานี้ลักษณาการเป็นหอยสองฝาราคาสูง ตรงท้ายฝาแห่งมันจะบุบตัดเข้าตูดอย่างรูปเรือสำเภาเสมอไปทุกถ้วนตัว
ค้นหาหอยจึงนิยามให้ว่า ‘หอยรูปท้ายสำเภา’ ชั่วแต่ว่าคนใต้ไม่นิยมความเยิ่นเยอะสรุปใหม่ว่า “หอยท้ายเภา”
รสชาติวิเศษเหลือหลายคล้ายกับเป๋าฮื้อราชันย์หอยทะเลเข้าไปทุกที กินโดยวักน้ำอบตกท้ายหม้อด้วยฝาหอยอีกข้าง แหม่...นาทีนี้..มันน่าเปิดชาดอนเน่ย์แช่เย็นจัดจัดสักกะขวด
นอกนี้เขามียำไข่แมงดาทะเลซึ่งคัดมาแล้วโดยยำทั้งตัวเพื่อแสดงหางแมงดาให้รู้ว่าไม่ได้มั่วหยิบเอาตัวเหรามาให้กินกันเด้อ!
วัยรุ่นชอบใบเหลียงผัดไข่ค่าที่เขาผัดมาหอมไฟและใช้แต่ใบอ่อนอ่อนมาทำกิน
ปลาหมึกเอาต้มหวานในหมึกของตัวมันเองคัดเอาแต่หมึกกะตอยตัวย่อมอมชมพูมีไข่ซ่อนไว้มาให้ด้วย สีหมึกดำตัดชมพูแห่งมันสวยงามน่าพิศวงจนไม่อยากจะตักกินภาพอันงดงามนี้เลย 55
กุ้งทะเลสดๆ ตัวย่อมย่อมเอามาผัดเคยใส่สะตอข้าวกลีบเล็ก เคี้ยวมัน ถ้าไม่ชอบกะปิน้ำปลาก็ขอให้ว่าการกุ้งพรรค์อย่างนี้ทอดซอสมะขามมาทดแทนก็ชื่นปากและอร่อยโอชา
ของหวานวันนี้ มะจัดหามาแจกบริการให้ซึ่งลูกลองกองตันหยงมัสผิวแห้งและรสหวาน แม้ขั้วยังเขียวอยู่ไม่ลืมต้นแต่ก็หวานนุ่มชุ่มในคอสมฉายาสายสกุลตันหยงมาศ-พิกุลทอง แห่งแดนใต้ แท้ทีเดียว
ครัวทางเลือก ปากบารา 4052 ต.ปากน้ำ อ.ละงู จ.สตูล 91110
นสพ.ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 43 หน้า 18 ฉบับที่ 3,941 วันที่ 19 - 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566