วัฒนธรรมอุแว้ แชร์ วัฒนธรรมหลอดแก้ว ฉากที่ 5

20 ก.ย. 2567 | 23:00 น.

วัฒนธรรมอุแว้ แชร์ วัฒนธรรมหลอดแก้ว ฉากที่ 5 : คอลัมน์เปิดมุกปลุกหมอง โดย...ดร.สุรวงศ์ วัฒนกูล หนังสือพิมพ์ฐานเศรษฐกิจ ฉบับ 4029

ลูกที่เกิดมาเป็น มนุษย์ เขาจะเข้าใจพอสมควรว่า ศีลห้า มีเนื้อหาอะไรบ้าง แต่ทว่า ลูกที่เกิดมาเป็น คน เขายังคงนอนงงอยู่ ยังไม่ลงมือทำตามแม้แต่ข้อเดียว แม่ก็ถามลูกว่า “ลูกจะเริ่มปฏิบัติตามเมื่อไหร่ล่ะเนี่ย!” 

ลูกที่เกิดมาเป็น คน เขาเอ่ยถามแม่ว่า “เราจะต้องปฏิบัติตามลำดับความสำคัญของรายการหรือเปล่าล่ะแม่?” 

เป็นไปได้ไหม เขาคงจะจำได้มั้งว่า เวลาจะเกิดผ่านช่องคลอดเขาก็ต้องมุดตามลำดับก่อนหลังเหมือนกัน (ฮา)

ถ้อยคำเหล่านี้สะท้อนให้เห็นว่า ลูกที่เป็นได้แค่คน ใจเขายังไม่คุ้นเคยว่า การเรียนรู้หลักปฏิบัติอันดีก็นเป็น วัฒนธรรม เช่นกัน

มีเรื่องเล่าตามแนว “วิถีประชา” พระเจ้าท่านเสด็จลงมาเพื่อสร้างสรรค์ สวรรค์ และ โลก พูดไปมันจะคล้ายกับโกหก เจ้าหน้าที่ ได้ทีโขก ฟ้องร้องพระเจ้า ข้อหาไม่ยื่นรายงานแจงผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม

พระเจ้ายังคงวางเฉย ตรัสเพิ่มเติมว่า “จะทำให้มีความสว่าง” 

เจ้าหน้าที่ ถามว่า “แสงจะเกิดขึ้นได้อย่างไร จะมีการขุดแบบเปิดหน้าดินหรือไม่ มลพิษที่อาจจะทำให้เกิดความร้อน จะทำอย่างไร” พระเจ้าอธิบายว่า “แสงจะมาจากลูกไฟขนาดใหญ่ แต่ก็จะดับแสงครึ่งหนึ่งของเวลา เรียกว่า กลางวัน ในช่วงที่มืด เรียกว่า กลางคืน” เจ้าหน้าที่ พูดสวนกลับไปว่า “พวกเราไม่สนใจในเรื่องแสงสว่าง มืดๆ น่ะดีแล้ว สะดวกกว่าเยอะ ไม่ต้องจ้างคนดูต้นทาง!”

พระเจ้าตรัสว่า “จะทำให้แผ่นดินเกิดพืชพรรณ ช่วยกันแบ่งปันต้นอ่อนกับเมล็ด และ ดอกผล” 

เจ้าหน้าที่ชี้ว่า “แบบนี้ท่านก็ต้องเสียภาษี”

พระเจ้ายังคงนิ่งอยู่ ได้แต่ตรัสเพิ่มเติมว่า  “จะบันดาลให้เกิดน้ำ ฝูงสัตว์จะได้มีกำลัง”

เจ้าหน้าที่ขึงขังทันควันว่า “ต้องได้รับการอนุมัติจากกรมสัตว์ป่า…”
พระเจ้าตรัสต่อไปว่า “โครงการจะแล้วเสร็จภายในหกวัน”

เจ้าหน้าที่ กระจายข่าวว่า “งานนี้จะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองร้อยวัน ต่อจากนั้นจะมีการประชุมฟังความคิดเห็นจากสาธารณชน ผ่านไปอีก 10 เดือน ถึง 12 เดือน ถึงจะเข้าที่เข้าทาง…”

พระเจ้าตรัสส่งท้ายว่า “เราจะสร้างนรกไว้รอรับ มะนุด 3O%” (ฮา)  
ว่างๆ เอาเรื่องเล่านี้มาคิดดูจะรู้ได้ว่า เจ้าหน้าที่ ไม่มีมารยาท ขาดสัมมาคารวะ จับผิดเป็นหลัก ปักหลักรอขอเงินทอน ไม่อ่อนน้อม ชัดเจนเลยว่า ไม่ให้ความสำคัญว่า วัฒนธรรม คือ ยี่ห้อ ของ องค์กร องค์กร คือ ยี่ห้อของประเทศ และ ประเทศ คือ ยี่ห้อ ของพวกเราทั้งหมด

เวลาล่วงเลยผ่านไปฉับไวเหมือนสตรอเบอรี่… 

วันหยุดสุดสัปดาห์ หัวหน้าพรรค ชวน หัวคะแนน ไปตีกอล์ฟ หัวหน้าพรรค หวดเต็มแรงลูกกอล์ฟลอยละลิ่วหายแว้บแฉลบเข้าไปในสวนข้างสนามกอล์ฟ เดินวนหาไม่เจอ 

หัวคะแนน ก็ไม่รอช้า ตีลูกกอล์ฟแบบสุ่มสี่สุ่มห้า ลูกกอล์ฟลอยปลิวออกไปนอกรั้วพุ่งชนรถซิ่ง ที่เคยทำหน้าที่แจกเงินในคืนหมาหอน พี่แกคว้าลูกกอล์ฟได้ก็เหวี่ยงไปกระทบหลังคาเซฟเฮาส์แล้วกลิ้งลงไปในรางน้ำ แล่นไปตามท่อระบายน้ำร่วงลงไปลอยแฉลบผิวน้ำในสระน้ำลอยไปลงบนใบบัว ราวกับนัดกันไว้ เจ้ากบตัวใหญ่ได้จังหวะก็อ้าปากงับ 

                            วัฒนธรรมอุแว้ แชร์ วัฒนธรรมหลอดแก้ว ฉากที่ 5

ในขณะเดียวกัน นกอินทรีก็โฉบลงมากระชับคว้ากบหมับเข้าให้ บินชิ่งไปในทิศทางของกรีน กบตัดสินใจคายลูกกอล์ฟลงดินตามหลักดรีมทีมกลิ้งทิ่มเด้งดึ๋งลงไปในหลุม จัดว่าเป็น โฮลอินวัน ที่สวยงาม

หัวหน้าพรรค เดินเข้ามาถามว่า “มันเป็นไปได้ยังไงวะเนี่ย!” หัวคะแนน บอกว่า “ในโลกนี้ไม่มีใครได้อะไรมาโดยไม่ต้องพึ่งพาใคร ขอรับกระผม” (ฮา) 

รุ่นพี่ผมบอกผมว่า สังคมเราน่าจะรับคนที่พ้นคุกมาทำงานที่บริษัท ผมก็บอกว่า "ถ้าเรือนจำเขาออกใบรับประกันว่าเขาเป็นคนดีก็ยินดีรับไว้ (ฮา)

ทุกครอบครัวช่วยพิมพ์แปะไว้ในห้องน้ำตั้งแต่วัยเยาว์ว่า

ลูก คือ ยี่ห้อ สำแดงวัฒนธรรมประจำตระกูล