บาหลี & หมี่โกเร็ง

นานสักยี่สิบปีมาแล้ว ท่านผู้มีคุณดำริจะไปบาหลี แดนอินโด นัยยะว่าไม่กี่เท่าไรหรอกค่าเดินทางค่าตั๋วแลค่า private reception บินเรือบินจาก กทม. แล้วเรือบินจอดที่สนามบินสิงคโปร์ก่อน, เปลี่ยนเครื่องแล้วจึงไปต่อลงสนามบินเดนปาซาร์ เกาะบาหลี ที่สนามบินนี้กลิ่นเฟรนช์ฟราย Mc Donald’s มันเเปลกๆคล้ายทอดด้วยเนยฆีมีกลิ่นหนักๆ
 

รถมารับมีหัวหน้าคณะรับรองชื่อมาเด่ วิลาวัล เขาพาไปหาดทรายดำสวยลึกลับไปภูเขาไฟ ไปวัดพราหมณ์ทะเล ยามหิวแวะให้กินสะเต๊ะ_หมูและไก่ ไม่ใช่ไปยืนซื้อกินที่ละสิบไม้ดอกนา เขามีเตาดินเผาแกะลายหัวสิงห์ยาวศอกนึง วางให้บนโต๊ะเฉพาะแต่ละคน จะกินสุกยังไงกินเท่าไร ย่างเอาเอง! บาหลีเปนพราหมน์ไม่ค่อยเห็นกินเนื้อทุกมื้อมันจะมีหมี่ผัด เรียกว่า หมี่โกเร็ง ส่วนข้าวผัดเรียก นาซิ_โกเร็ง กินด้วยไข่ดาวเนื้อเต่ง
 

ยุคนั้นใครๆทำรีสอร์ทต้องสไตล์บาหลีค่าที่มันสวยงามลึกลับ ดูเปน tropical vaganza ทำห้องอาบน้ำกลางแจ้งแบบเปิดม่านดูคู่รักอาบได้อย่างนี้เเลดูว่าบาหลีทำเปนที่แรก

อูบุดนั้นสวยเหมือนเชียงใหม่ เปนเมืองเล็กๆน่ารักขึ้นเนินลงเนินมีของจุ๊กจิ๊กฝีมือดีๆขายเยอะ แยมก็ดี น้ำผึ้งก็ดัง บางคืนก็ไปหาดกูตาร์ บรรยากาศเหมือนพัทยา ไนท์ไลฟ์ เดินกลับโรงแรมดันมีคนมาเเซะขายกัญชาโคเคน เผลอซื้อก็โดนจับเฆี่ยนเอาซิ โถ่ ไอ้พวกสายตำรวจ!
 

สปาที่บาหลีดังจัด เมืองไทยไม่มีเลยยุคนั้นหาเรียนรู้มาจากบาหลีเปนหลัก ไอ้เตียงเจาะรูยามคว่ำหน้าและราคาน้ำมันหอมระเหยนวดเฟ้นกล่อมกายา
 

กลางคืนเขามีระบำลิงหนุมานรอบกองไฟ เข้มขลัง และน่ายำเกรง ประกอบกับระบำบาร็อง บังเอิญว่าเวลาที่ไปนั่นเปนเทศกาลตรุษของเขา ทุกคนต้องหยุดงาน รีสอร์ทล้อมต้นไผ่จึงเงียบเชียบรำไร กลางคืนเขาปล่อยปีศาจออกเดินเพ่นพ่านเรียกตัวอะโกโก_ผู้แทนความชั่วร้าย

โสร่งบาหลีได้ซื้อมาใช้สวยงามดี แต่ไม่ได้ซื้อผ้าโพก มีหมอดูดังอยู่คนชื่อเคตุดแกพกกริชอาคม เดินทางเที่ยวนี้น่าประทับใจกลับมาจึงทำกระดุมข้อมือเงินแท้ติเหรียญสิงคโปร์แจกท่านเปนที่รฤกสนองคุณลงวันที่ไว้เสร็จสรรพตอกว่า Shangi-Denparsa
 

วันนี้เดินท็อปส์เจอหมี่โกเร็งสำเร็จรูปเลยซื้อมาลวกแห้งทำกินหวลความหลัง ก็นับได้ว่าอร่อยดี เปนบะหมี่รสเทวดาราคาใต้ถุนร้าน
 

เครื่องปรุงสำคัญที่ต้องมีขาดมิได้คือหอมเจียว_หอมแดงเจียว ลักษณะเขาตบแป้งบางๆก่อนลงน้ำมันทอดกรอบ อีกอันคือซอสคู่ดำ_แดง สีดำคีกั้ป มานีสเหมือนซีอิ๊วดำหวานบ้านเราแต่รสชาติเด็ดขาดหอมหวานกว่า ของเราหอมขม_ใส่มากแล้วปร่ามีขายทั่วไปในยี่ห้อ ABC สีแดงเปนซอสพริกรสเผ็ดอมหวาน ยี่ห้อเดียวกัน อินโดเรียกซัมบาล ตรงตัวว่า_น้ำพริก
 

ซื้อกลับเมืองไทยกินกับอะไรก็อร่อย นัยยะว่าเจ้าของสูตรเปนหัวหน้าพ่อครัวประจำตัวประธานาธิบดีซูการ์โน  
 

ตุลาปี 65 ถ้าเดินทางได้ จะไปอาบน้ำพุศักดิ์สิทธิพันปีที่บาหลี กินหมี่โกเร็งของแท้ เพื่อแก้เคล็ดล้างซวยที่พระโควิดโรคาพาวินาศตรึงตัวตอกติดบ้านออกไปไหนมิได้กันทั้งโลกาฯ

นสพ.ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 41 หน้า 17  ฉบับที่ 3,721 วันที่ 10 - 13 ตุลาคม พ.ศ. 2564